baba ve küçük erkek kardeşle beraber kalınan bir bekar evinden bahsediliyorsa kabuslar evi de diyebiliriz buraya.
evdeki ortanca kişi olmak zaten yeterince kötü bir durumdur. çoğu kişi bilir bunu. büyük büyüktür, ses çıkaramazsın. küçük de küçüktür, büyük genelde onu kollar. ağız tadıyla dövemezsin bile. çoğu iş de ortancaya kalır böylece. bir de bulunduğunuz evin bekar evi olduğunu düşünün. bütün ev işleri üç erkeğe kalmış. evet, şimdi bir de büyüğün baba küçüğün de erkek kardeş olduğunu düşünün. bu koşullarda o evdeki hayatınız ağırlaştırılmış müebbet gibi geçecektir muhtemelen.
en büyük problem tabii ki ev işleri. ben süpürge bile tutmayı bilmeyen bir insan olduğumdan ev kirlenmesin diye bütün günümü bir sandalye tepesinde geçiriyorum. ama bir kardeş var ki tek başına üç oda bir salona yetiyor. mutfağa, banyoya ulaşıyor abi. sadece birkaç gün içinde evi çöplüğe dönüştürmeyi başarabiliyor. babam tarafından da gözetilen bu ufak kalibreli godzilla evdeki tüm hijyen ortamının içine ediyor. ben de bıraktım artık. dedim sıçın evin içine. hiç kırmazlar beni sağ olsunlar. sıçtılar. şimdi ev perişan halde. sokakta yatsam sağlığım konusunda daha az endişe duyarım. örümceklerle beraber uyuyorum resmen. zaten doğal parka döndü ortalık. akrep gördüm evin içinde. akrep lan! bildiğin böyle kuyruklu muyruklu hayvan. yarın öbür gün küvette timsah görsem şaşırmam.
evin kiri gübürü bir yana temizlik dışında daha bir yığın iş var tabi. ben ki tavrımı koydum, "yeter ulan, senelerdir etmediğim hizmet kalmadı! ömrümü evin refahı için harcadım. istifa ediyorum, kardeşim olacak dürrük gitsin sağa sola!" dedim ama yine de ekmek lazım olur, ben giderim. kömür lazım olur, ben giderim. su lazım olur, ben giderim. ha aklıma gelmişken, ben giderim, o gider. arkamdan tın tın eder. bilenlerin özel mesajlarını bekliyorum. ben unuttum çünkü. neydi bunun cevabı?
ev işi diyorduk. ha, bu ev işi denilen şey kadar erkeğe dokunan başka bir şey yoktur. sen bir yaşa kadar "koçum, aslan aslan bu. heyyt bee, delikanlı!" diye gaza getiril sonra elinde toz bezi, türkü söyleyerek toz al. baban karşında fasülye ayıklasın. ademdeki ruhsal çöküntüyü tahmin edebiliyor musunuz? hani aslandım, kaplandım; elektrikli süpürgeli kaplan mı olur lan! tarzan'ın çita'sı kadar karizman kalmıyor arkadaş. eve girerken karizma dışarda kalıyor. eve girmeyi reddediyor. haklı, biliyor içeride bulaşık yıkayacağını. mümkün olsa ben de girmem. geçen gün kendimi gaydırıguppak cemile adlı türkü eşliğinde çamaşır asarken yakaladım. bu hallere düşecek adam mıydım ben be! kaplandım ben kaplan... nasıl çıkmıştım balkona da bu işe girişmiştim? flashback girsin.
-oğlum, çamaşırlar birikti. assana şunları.
+pöff, bücür assın.
-oğlum kendin diyon işte bücür diye. boyu yetmez onun hadi asıver.
+asar o asar. şşşşt, gel buraya. şşşşt, gel bir şey dicem.
burada kardeşimi çağırıyorum anladığınız üzere. bir "it ite, it kuyruğuna" durumu yaşanacak. kuyruk da kardeşime yakıştı yalnız ha, cuk oturdu. gerçi bu durumda ben de it olmuş oluyorum. onu geç babam da it oluyor. lan, ben itoğlu it olmuş oldum şimdi! noluyoruz alüminyum. oynat uğurcum.
*ne dicen?
+şu çamaşırları asıver be dürrük.
*ya çamaşır mı asıcaz yine?
+herhalde oğlum. asmayalım da besleyelim mi?
*bana ne lan, ben asmam.
+ne biçim konuşuyorsun lan sen abinle? kırdırma küçük dilini, as şunları.
-bırakın ben asarım be oğlum, bırakın. iyi ki bir şey istedik.
+baba dur allasen, triplere girme sen de. ver asayım, ver.
evet, işte böyle çıkmıştım balkona. çamaşırları asarken istemsizce bir de türkü söylemeye başlamışım. karşıdaki balkondan beni izleyip sırıtan komşulardan mahallenin veletlerine hatta yan taraftaki inşaatta çalışan amelelere kadar herkese rezil olmuştum. ne var lan, türküsüz ev işi çekilmiyor işte.
bayansız evde yaşamak zor iş dostum, çok zor. şu an yanı başımda örümceğin biri başka bir böceği yakaladı, ağ sarıyor etrafına. ben de belgesel izler gibi izliyorum. neyse, en azından böcekten kurtulmuş oluyoruz. afiyet olsun örümcek kardeş, ne diyeyim...
içinde yaşayanların sağa sola saldırmaya hazır, azgın halde bekleyen, komşu kızlarına sulanmaya meyilli kişiler olduğu imajı veren ev ismidir. hakaret niyetine kullanılabilir. eğer içinde oturanlar öğrenci ise bekar evi değil öğrenci evi denilmesi daha doğrudur.*
evlenip ayrılırken herşeye rağmen iç burkan mekan. evlenerek taşındığım evin tüm konfor ve temizliğine rağmen özleyeceğimi adım gibi bildiğim ev. evden öte bir kültürdü bekar evi, yaklaşık 10 yılımı geçirdim. sanırım ara ara kaçıp bu eve, çoraplarımı oraya buraya atacağım, kimbilir belki abartıp klozetin kapağını kaldırmadan işerim bile.
sabah erken kalkılacağı zaman uyanmak istemeyenlerin olduğu evdir.
eve geldikten 1 saat sonra yemeğimizi yemenize sebep olan yerdir.
zevklidir, arkadaşlar kafaysa oh. sınav yokken sigara ile alkolün dibine vurulur.
