karlı bir londra akşamında, şöminenin karşısında Glenfiddich Janet Sheed Roberts Reserve 1955 eşliğinde puro içiyormuş gibi hissettiren muhteşem ötesi ludwig van beethoven eseri.
sağır bir adamın böyle bir şaheser çıkarabilmesi olağan üstü gerçekten.
Sanki kulağıma "çok ama çok kasvetli bir zamandan geçiyorsun, fakat güneş doğacak", diye fısıldayan eser. O hararetten, o her şeyin üst üste geldiği ve her şeyin birbirine girdiği hissinden sonra birden gelen dinginlik insanı çok farklı bir duygu durumuna sürükler.
klasik müzik eserine ''çok güzelll :('' diye yorum yapmak abes kaçacağından ;
çok leziz bir eser.
müzik mi kulağa süzülüyo yoksa kulak mı kopup müziğe gidiyo anlamadım. dışarda da yağmur var. napıcaz?
toprağın bol olsun beto.
