beethoven "geç dönem" yani ustalık dönem eserlerinden bir "usta işi, yaylı çalgılar dörtlüsü -quartett´i.
başından sonuna kadar oldukça garip bir eserdir. birçok herhangi bir devamlılığı olmadığı izlenimi veren birtakım müzikal fikirlerini birbirleriyle çekiştikleri bir büyük bestedir.
adagio ma non troppo ve allegro -birinci bölümde- önce biri sonra öteki şeklinde değil, birçok kere dönüşümlü olarak gelirler. bu sonradan insanın kafasını çok karıştıracaktır. birinci keman da adagio´da duyulan bir motif allegro´nun ana tematik yapısını oluşturur.
birinci bölüm anlaşılması güç bir bölümdür.
presto si bemol minör tonunda böylelikle de donanımında beş bemaol taşıyan bir karakterdedir. sonradan daha göneşli bir görünüşe ulaşacaktır.
çok enterasan bir menuetto vardır.
armonik gelişimler çok gariptir. beklenmedik olayların oluş sıklığı öyle çoktur ki, "banal" özlenen bir şey olur bu dörtlü de. ama tabii bu çok heyecan verici bir şeydir.
