türkiye'deki saçma algıdan dolayı dersini yapamayan beden eğitimi öğretmenidir.
çocuklar spor yapsın, sağlıklı yaşasınlar. fiziksel gelişimlerine katkıda bulunulsun diye beden eğitimi dersi konur ancak bizim algımız böyle geniş olmadığından ders boyunca çocukların eline top verip salarız çayıra.
eh yarım saat bile olsa çocuklar top oynayabiliyorsa ne mutlu.
işini yapmaya çalışan bir insandır: eğer milli eğitim bakanlığı bunu ders olarak belirlemişse, öğretmeninden de -yani "çalışanından"- bunu böyle anlamasını talep eder. peki sistem neden beden eğitimini bir ders olarak belirler? savaşlar ve askeri usüller geleneği olan ulus devletler tarihinde (japonya, türkiye, abd ve bir ton avrupa ülkesi) eğitim sisteminde nostaljik ve sembolik bir anlamı vardır; adeta sosyal bir ritüeldir. sistem gerektiğinde kişinin körpe bedenini de nizama getirip ve kullanima hazırlayabileceğini hissettirmek ister.
beden eğitimi devletin topluma verdiği bir derstir.
beden eğitimi dersleri; okullarımızda sadece 'çocukların top oynaması' olarak algılandığı için kendini avutan ve kabul ettirmeye çalışan bedencidir.
(bkz: gereksiz meslekler)
eğer bir öğretmenin ikmale bırakma yetkisi varsa ki bedencilerin de böyle bir yetkisi var. o zaman derstir. sorun bunu ciddiye almayan sporu önemsemeyen aile yapılarından gelen öğrencilerdedir.
edit: beden eğitimi öğretmeni değilim. hatta öğretmen bile değilim.
türk insanın aklına spor denilince ilk başta futbol geliyor tabi ki.
beden derslerinde de şu mantık vardır.
"hocam top verinde bir maç yapalım."
son zamanlarda ise basketbolun ilgi görmesiyle insanlar basketbola odaklanmaya başlamıştır.
beden eğitimi ve beden kültürü ilk çağlardan beri varolup gelmiştir, düşünce estetiğinin oluştuğu eski Yunan'da beden estetiği de çok ön plandaydı. nitekim sağlam kafa sağlam vücutta bulunur..
beden eğitiminin çocuklar üzerine katkılarına gelecek olursak, topluluk içerisinde kendini ifade edebilme, empati, sağlık yaşam tarzını benimseme gibi birçok özelliği gelişir. ayrıca çocuğun psikomotor özelliklerinin gelişiminde en büyük katkıyı çocuk oyunları alır.
sporun sağlığa katmış olduğu faydalar saymakla bitmez, spor yapan bir sporcunun kalp ağırlığı 450-500 grama kadar yükselir, (normal insanda 250-300 gramdır) bu kalbin daha ekonomik çalışmasına, daha kuvvetli kan pompalamasına, kalp ritmini düşürerek insan ömrünü yetkin bir şekilde arttırmasına sebep olur.
spor engelli ve kendisiyle barışık olmayan bireyleri topluma kazandırır, maddi gelir kaynağıdır.
ülkemizde ders saati 1 saate düşürülen beden eğitimi dersi şimdi haftada 1 güne çıkıyor, avrupa ve amerikanın yozlaşmış gençliğini kazanmak için uyguladığı yönteme! bugün beden eğitimi öğretmenlerinin aldığı fizyoloji , anatomi gibi insan vücudunu tanıtan, formasyon ile davranışı ve öğretmeyi öğreten dersler hakimdir. ayrıca bir arz talep meselesidir beden eğitimi ve spor! şüphesiz ki her öğrenci ister (bkz: bilinçli beden eğitimi öğretmeni)nden spor eğitimini. hangi alanda yoktur ki çürük elma? öğretmenin yanlış uygulaması, elit öğretmen yetiştiremeyen eğitim sisteminin sorunudur. beden eğitimi kültürünün değil!
insanlarda birçok zeka vardır, bir insan sayısal veya sözel zekada iyi olabilirken, bir diğeri sportif faaliyetlerde iyi olabilir, modern eğitimin bize kazandırdığı ve kazanmamızı öngördüğü durum da budur. insanları yeteneklerine göre eğitmek, tabi tam tersi durumlarda çıkıyor, bilgi sahibi olmadığı bir durum hakkında ansiklopedik cilt yazabilecek birikime sahip olmak gibi...
