beden eğitimi hocalarının eşofman fetişi yüzünden derse alınmayacak, alınsa da bi kamyon azar işitecek, arkadaşlarının garip bakışlarına maruz kalacak kişi bu. özünde iyidir aslında, sistemin çarklarına çomak sokmayı adet edinir daha o yaşlarda. lakin beden eğitimi hocası asabiyse ve dahi kalıplıysa sistemin çarkına sokacağı çomak farklı bi yere girebilir.
riskli iş vesselam..
dövmediğini/ dövemediğini farz etsek dahi, karnede beden eğitimin 1 gelmesi babayı/ anneyi çileden çıkartır. özürlüymüşsün gibi davranırlar..
+ takdir almaya yetiyodu da puanım,alamadım baba!
- ne demek yetiyodu da alamadım? yetiyosa alırsın lan. senden mi esirgediler bi belgeyi?
+ yok baba öyle değil. 1 dersten kaldım o yüzden alamadım.
- matematik di mi o? zaten hesap filan yapamazdın sen hiç.. kaç kere şu kerat tablosunu öğr
+ hayır matematik değil!
- ee türkçe o zaman! zaten 3 yaşında konuşmaya başladıysın, zeka sorunu var herhal derdi annen hep!
+ türkçe de değil baba!
- hangisi lan o zaman?
+ beden eğitimi..
- ne?
+ beden eğitimi diyorum baba!
- otistik misin oğlum sen? mum duruşu yapıp, takla atamıyor musun yahu?
+ baba bak anlatıy
- sus lan sus! savunma böyle bir şeyi bi de! ben millete bizim oğlan takla atamıyor, mum duruşu desen zaten yok, futbolu da hiç sevmez diye mi anlatıcam şimdi! beden dersi 1 olur mu lan adamın?
...
hoş sonuçlar doğurmaz, gördüğünüz gibi. eşofmanları her daim götürmekte fayda var. eşofman önemli..
sırf hoca görsün, sırama geçeyim sıram gelince sıra numaramı söyleyim, ve serbestsiniz komutuyla azat edilmek, kat kat formasını çıkarıp beden kıyafetlerini giymenin zor ve anlamsız geldiği öğrencinin yapacağı bir eylemdir.
eşofmanım yok hocam ben nöbetçi olabilir miyim sorusunu sorduran durum. hoca not verecektir ve liste sırasıyla herkes gelir, ben hocanın karşısına geçtiğimde oğlum sen bu sınıfta\okulda olduğuna emin misin ben seni ilk defa görüyorum der. adam haklı hiç bir beden dersine girmemiştim hep nöbetçi kalıp geyik yapmıştım.
ilkokul ve ortaokul yıllarımda bizim sınıfımızda da böyle arkadaşlarım vardı. ama keyiflerinden değildi bu. alamamış anne-baba, para yok belli ki. bir de bedencimiz vardı o dönem adı lazım değil. insanlar kibarca söylediği halde bağırı çağırır, bir de üstüne tokatlardı çocukları. ulan el kadar çocuk allahsız adam. eşofmanı olmasa ne olacak sanki olimpiyatlara hazırlanıyoruz sınıfça. kıpkırmızı yüzleri hala gözümün önünde. bir gün bağırdım ben bu adama. çok bağırdım hem de. ertesi hafta hiçbirimiz götürmedik eşofman falan. göt oldu tabi. 3 sene daha dersime girdi, 3 sene boyunca da beden eğitimime 3 verdi bu benim. diğerleri komple 5, o 3. neyse bir gün lojman hattı çaldı. bir arkadaş vardı aynı okula gidiyorduk. hastanede bedenciyi gördüm tekerlekli sandalyede dedi. hadi ya noolmuş dedim. bilmem dedi. felç geçirmiş meğerse. sokakta kedi görsem ağlayan salak bir insan olarak hiç üzülmediğimi hatırlıyorum. 11 yaşımda filandım ama ilk defa bu duygusuzluğumdan korktuğumu hatırlıyorum. kendisinin karısı ve kızıyla da kuaförde karşılaşmıştık, çok kötü gaf yapmıştım bir keresinde. hey gidi hey. aklı başına gelmiştir inşallah. pis herif.
sınıfta arkadaşlarıyla beraber soyunup giyinme külfetinden tiksinen kişidir. haklıdır da.
arkadaş son dersten bir önceye beden konur mu? kıyafetleri getir. giyin bedene gir sonra tekrar soyun okul kıyafetini giy...
ölme eşşeğim ölme...
