Bir de anneler çocukların iyiliğini ister derler. Annemin iyilik anlayışı farklı sanırım. Alışkanlık halıne getırıp, sık sık ısıtıyor olmamıza ragmen ıcımde kotu hıs bırakan kotu dualardır.
bi halt yendiğinde "inşallah çocukların da sana aynısını yapar" derken yemek konusunda problem olduğunda "karın seni ilerde evden kovsun da gör" diyen annedir.
çocuk konusunu bilmiyorum da karımı balkondan fırlatırım.
çoğu zaman sinirlenerek ama içlerinden gelmeden ederler o bedduaları. sonra pişman olurlar. kurban olunası varlık olmalarının diğer sebebi de budur, çocuklarına karşı kin ve nefret besleyemezler.
'allah sana da senin gibi evlat versin' bir numaralı bedduasıdır sinirlenince. 'ne güzel dua ettin öyle' derim iyice sinirlenir. 'yapma kız nerem kötü bak hayırlı evladım vesselam canım annem bak hayırlı evladın olsun diye dua ediyor' derim yanaklarını sıkarak 'yürü git senle başa çıkılmaz' der. neticede içeriğine göre değişir ama ürkütür.
