ayan beyan irkcilik yapilan oyundur. le mans'da basladim kariyerime ve bir sezon bitirdim. takimdaki zenciler bana tavir almis durumda. pas vermiyor adamlar. kicimi yirtiyorum bombos pozisyonda en olmadik yerden gotten gotten sut cekiyorlar. ben de kayiyorum tabi alayina. eger gercek futbolda da futbolcular birbirlerine benim ettigim kadar kufrediyorlarsa takim olmakmis arkadaslikmis yemem ben artik o laflari haci.
birkaç sezon oynandıktan sonra özürlüleşen pes 2009 modu. an itibariyle 25 yaşındayım, barcelona'da öyle kafama göre takılıyorum.. geçen sezon totalde 68 gol atıp 24 asist yapmışım, şampiyonlar lig'i görünümlü o dandik kupayı kazanmışım, lig şampiyonu olmuşum, avrupa ve dünya'da yılın topçusu ödülünü kazanmışım üst üste 3. sezonda da, milli takımla avrupa kupasını kazanmışım falan.. şimdi buraya kadar her şey normal, yalnız bir terslik var; koca barcelona'nın kalecisi nasıl olmaz lan? koca barcelona kaleye nasıl cacares'i geçirir allah'ınızı severseniz? cacares lan bu??? hadi geçen sezonun tamamını pinto denen kaleciyle geçirttirdiniz, herif ölse bile kaleye dikiliyordu da herif emekli olunca ne diye kaleci almıyorsunuz? koca transfer sezonunda bi kaleci alınmaz mı lan? hadi onu da geçtim, henry emekli oldu topu mopu bıraktı yerine niye takviye yapılmıyor? o kadar şampiyonluk kazandırıyoruz nereeye harcanıyor lan bu paralar? allah tepenizden baksın hamnıskim. yakında keeper skills'im 51 olduğu için kaleye de geçersem tam olacak. soğudum bu moddan da. kalecisi olmayan barcelona.. tövbe ya.
22 yaşın verdiği olgunluk * ve 16 numaralı mor formamla serie a'nın altını üstüne getirdiğim oyun modu. sezon bitimine 2 ay kala kapımda yatmaya başlayan guardiola'yı kırmamak için doğup büydüğüm kentin * takımından ayrıldım. profesyonelim, artık barça için ter dökeceğim.
az önce 9 numaralı formam ile la liga'da (d) fırtına gibi esmeye başladım. 12 golüm var 4 sezonda. osasuna ile (pamp rojo) coşuyoruz çoşturuyoruz.
kesinlikle önerilmez, çok fena bağımlılık yapıyor. başlamak isteyenler 3, 4 kere düşünsün derim, çok zevkli ve kendine çok çabuk bağlıyor. hele golleri atmaya bir başladıktan sonra...
sanal hayatta da olsa hayallerimi gerçekleştirmemi sağlamıştır. küçüklüğümden beri sabri ile beraber oynamak istemiştim hep. buradan beni milli takıma çağıran fatih hocama bana bu şansı verdiği için minnetarım.
kırk yıl düşünsem bu kadar zevkli olacağını düşünmezdim. önceden duymuştum bunu, o zamn pek sıcak bakmamıştım saçma gelmişti bana. oynayınca aklım başıma geldi, aldığımdan beri sürekli onu oynuyorum.
bu arada bende bir bok olmayacağınıda anlamama sebep olmuştur. iyi ki futbol alanında bir kariyer yapmayı düşünmemişim.
bu oyunu oynamadan önce "ulan ibnelere bak bir gol atıyorlar üç bin beş bin avro gol primi alıyorlar. millet o parayı bi senede kazanamıyo hamuna goyum. adam bir maç hatrick yapıyor, arabasını değiştiyor" tarzı düşüncelere sahipken; modu oynadıktan sonra "hay bu hocanın... pas atıyor asist yapıyor bi de gol atıyor şerefsiz ibne yorgun da olmayan adamı neden 65'de çıkartıyorsun. sonra adam demez mi böyle hocanın da takımında taa.. gitmez mi negoation döneminde başka takıma. gider tabi...
velhasıl oynandıktan sonra futbola bakış açısını değiştirten oyun. ha bir de ben oynadıktan sonra ariel ortegayı anladım, ona hak verdim. adam dünya yıldızı kariyerini canlandırmak için fenerbahçeye geliyor ama ceyhun'un yedeği oluyor. gitmesine kırılmıştım ama artık anlıyorum onu. werner lorant çok ayıp ettin çok...
4. sezonumda newcastle'da kendimi bulduğum oyun, hastalık derecesinde bağımlılık yapıyor.
chievo'da başladığım futbol yaşantımda, hep küçük takımların büyük futbolcusu olmak gibi bir hayalim vardı. ne bileyim napoli'nin maradona'sı, galatasaray'ın hagi'si, barcelona'nın messi'si gibi. yok bu en son dediğim olmadı. neyse. özelliklerimi iyice geliştirip, chievo'dan ingiltere ligi'ne transfer olmak en büyük hayalimdi.
ama gençliğin verdiği rehavetle ilk sezonda neredeyse full yedek bekledikten sonra ikinci sezon da si.erim lan deyip skip match yapmaya başladım, o bar senin bu bar benim, gelsin çıtırlar, içkiler sigaralar derken bir baktım bu götoşlar sözleşme yenilemek istemiyor benimle. 19 maçta 7 gol 3 asist yapmışım ki bu da orta saha oyuncusu için iyi sayılabilecek bir istatistik, takımın en iyi dördüncü istatistiği hatta. "birgün beni arzularsınız ama kapımı bile çalamazsınız lan" dedim ve ingiltere'nin yolunu tuttum. kim mi? stoke city! ne bekliyordum ki, maç eksiği olan, ronaldo gibi göbek yapmış bir adamı gelip manu mu isteyecekti. topladım bavulları gittim.
off! işkence yaa, küçük takımın yıldızı olacam derken harcanıp gidiyordum. çünkü nekadar maç yaparsan o kadar daha fazla gelişiyorsun, ama bu takımda değil avrupa'da oynamak, ilk ona bile giremezdim. sezon ortasını değerlendirmek için bekledim. son haftaya kadar hem de. son hafta gelen teklifle ise gözlerim yaşardı, newcastle beni 3. sezonumun ortasında kadrosuna katmıştı.
o sene 4-5 maç sonra ilk on bire girmeye başladım. takımın ligdeki derecesi kötüydü ancak uefa'da yarı finale kadar çıkmıştık. sezon sonuda ise artık 20 yaşında uefa kupasıyla poz veren ve milli takım ile dünya kupası için mücadele verecek bir eleman olmuştum. ayrıca yarım sezon oynamama rağmen o yaşta bir de uefa kupası asist krallığı ödülünü almıştım.
geçen sezon ise tabiri caizse fırtına gibi estik. ligi 11. bitirdiğimiz için avrupa'da yoktuk ancak takımımı şampiyon yapacağıma and içmiştim. ve öyle de oldu, hem lig hem de d1 cup bizim oldu. alan smith - theo walcott - montolivo - owen - martins ve son olarak ben. efsanevi bir hücum hattımız oluşmuştu. bu takımın maradona'sı olmak şampiyonluklar, şampiyonlar ligi kupaları görmek istiyordum. yeter lan, ağlıcam şimdi.
çocuk gibi heyecanlandım yine sözlük, mına koyayım senin konami!
ps2 versiyonu boktan olan oyundur. hem de ne boktandır!
ilk olarak, kendimi messi gibi, çevik, hızlı ve teknik yaptım. ilk maçımda da newcastle'dan teklif geldi! bir garip oldum. dedim martins'le ovaları koşacağım, owen'dan pas isteyeceğim. abovvvv. neyse, 1 sezonda 7 gol atarak, vasat bir performans sergiledim ve torino yolunu tuttum. orada da sezon içinde 6 gol attım, 3 asist yaptım ve takımımın toplam 15 golü vardı. bu orta seviyede sergilediğim performans sonrası newcastle'a tekrar döndüm ve 15 golle müthiş bir sezon geçirdim. teknik direktör, önemli maçlardan önce beni dinlendirip sahaya almıyor, o önemli maç anı geldiğinde "hadi aslanım, ipe diz onları" diyor, daha da azıyorum, daha da coşuyorum. neyse, premier lig biraz ağır geldiğindendir, hollanda liginden bir takımdan teklif beklerken, feyenoord kapımı çalıyor. makaay, tomasson. vay diyorum, gene efsanelerle birlikte top koşturacağım. orada da 19 gol, 4 asistle takımımı ikinciliğe taşıyorum, transfer döneminde de kendi kendime düşünüyorum "real madrid teklif etse gider miyim acaba?" diye. neyse, hollanda ligindeki bayağılıktan sıkıldıktan sonra geliyor transfer dönemi. bir bakıyorum, 6 takımdan teklif gelmiş. tabii kıçım kalkmış, "en az bir barçadan teklif gelir" derken, marsilya, hull city, torino, udinese gibi orta takımlar teklif getiriyor. ben de avucumu yalıyorum tabii, bordeux yolunu tutuyorum. burada da hep as oynadıktan sonra, ara dönemde marsilya'ya uçuyorum ve gene as oynuyorum, gene as...
sayın seyirciler, 24 yaşıma geldim neredeyse, hala 85'ten yüksek özelliğim yok. maç başına 2 experience point geliyor, sezon başında 2 puan artıyor özellikleriniz. sanırım ful potansiyelimde oynayabilmek için 35 yaşına gelmem gerekiyor.
ps2 versiyonu pek tatmin edici değil. antremam yok, oyun gerçeklikten bir hayli uzak...
kendini geliştirme açısından al ulen bende futbolcu olcam diye oynanan özellik. başkası oynasa bu ne lan bu açıdan futbol mu oynanır denir. bir de üstüne güzel bir küfür edilir ama aynı küfür bana edilse cevabımda hazır. siktir lan sen ne anlarsın futboldan çok zevkli olum.
top player seviyesinde başlama gafleti yaparak ağzımın payını aldığım oyun. malum hepimizde golcü ruhu var izlediğimiz maçlarda milyon dolar alan topçuların kaçırdığı gollerden sonra hangimiz ben bile atarım amk bunu dememiştir ki hatta abartıp ninemde atara bile getiren arkadaşlar vardır. neyse konuya dönersek 17 yaşında istikabali parlak bir türk genci olarak başladım oyuna. ilk amatör maçımı yaptıktan sonra hollanda ligi eredivise ye gitmekte karar kıldım. gurbetçi misali oraya uyum sorunu yaşamam çok türk var ne de olsa diye düşündüm. gelen tekliflerin içinde beni cezbeden roda oldu. (neden diye sormaya roda deyince aklıma moda sahili geliyor bu hoş oluyorum)efenim öyle çok götüm kalkık bi yıldız adayı değildim beni 5 6 antreman maçına çıkardılar 2 sinde kazara gol attım ve sonunda ilk 18 e girdim ama ne eziyet sevgili teknik direktörümüz beni oyuna 80 den önce almıyor kalan 10 dakikada tuncay misali koşuyorum sahada hatta bi' keresinde auta çıkıcak topa orta sahadan koşmaya başladım. neyse sonra insafa geldi pezeveng 45 dk oynatmaya başladı ama bırak golü isabetli pas atınca sevinir hale geldim ve sezon ortasında roda nın bana uygun olmadığın karar verip den haag mıdır nedir o takıma gittim adamlar lig sonuncusu bende kendimi göstermek için bundan iyi fırsat olmazz diye düşündüydüm ama nafile ulan rodayı arar oldum takım 3 pas yapamıyor ki üst üste forvete pas atsınlar. neyse sezon sonunda lig bittiğinde 30 maçta 1 golüm vardı ve ben gelecekten ümidi kesip kazandığım 3 5 kuruşla emlak işine girmeye karar verdim. o sırada serie a dan reggina kapıma geldi. gel penchecim dedi. bende emlak işi italya da daha karlı olur diye tercih ettm kendilerini.
italya maceram hollandaya göre daha iyi başladı. 3. maçta shadaydım dk 45 te ve o güne kadar attığım en güzel golü attım zaten toplamda 2. golümdü ya neyse. gaza geldim tabi akabinde bi 7-8 maçlık periyotta ilk 11 e kadar yükseldim sezonun ilk yarısı bittiğinde 9 golüm vardı. devre arasında gelen cazip teklifleri regginaya olan manevi bağlılığımdan dolayı reddettim ki sonra bundan pişman olacaktım. 2. yarı başladı il iki maçta 5.5 rating ile oynayıp 3. maçta çift sarıdan atılınca beni antremana yolladı ipne antrenör. bende de az biraz yıldız kaprisi olayı başlamıştı tabi boru mu lan 18 yaşında seria da 9 golle takımımın lideri idim. çıkmadım antremanlara o sezon boşa geçti. sezon sonu kapımı bir çok italyan takımının yanı sıra wearside (kanımca sunderland oluyor)adlı premier lig ekibi istedi. artık hayallerim değişmişti emlakçılıktan vazgeçmiş ve dünyanın en zor liginde oynamak için can atıyordum. bende çok düşünmeden kabul ettim.
ve ingilteredeyim o yağmurlu ve kasvestli hava bana son derse denk gelen ve havanın kararmaya başladığı anda yaptığımız maçları hatırlattı. daha bir amatör ruh ile başladım lige. takıma girmek çok zor olmadı 5. maçımda 11 çıktım. sezonu 12 golle kapattım ve yeni sezonda da takımımda kalmaya karar verdim. fakat takım iddiası olmayan bir takımdı ve bu benim beklentilerimi karşılamıyordu. sezon ortasında pompy;(porsmouth eminim) beni ısrarla istedi ve defoe, crouch gibi forvetlerle oynamak kariyerimi ilerletir diye kabul ettim.tabi 11 e girmem biraz zaman aldı sezonunun ilk yarısı bittiğinde 9 maçta 0(sıfır) gol ve 500 küsür dakika alabildim.tam bu esnada arkadaşım sezon sonunda oyunun zorluğu ile oynama yapabileceğimi söyledi. hemen bi' seviye aşağı düşürüp devam ettim sezonun kalanını 13 gol ile bitirirken transfer piyasasının göz bebeği idim. ama porsmout u satmadım yeni sezonda ama takım hedeflerimden uzaktı ve bende lig 3. sü olan tottenam dan gelen teklifi kabul ettim arada. ve yeni takımıma bomba gibi giriş yaptım goller ardı ardına gelirken 7 küsür ratingimi gören fatih hocam beni milli takıma çağırdı milli forma ile 6 maç oynadım ve 2 gol attım. bu arada harbiden milli takım çok iyi top oynuyor. yeni klübüm 3 kulvarda birden ilerliyordu. masters cupta ve d1 league cupta final oynadık ama maalesef emre belüzoğlu misali bu 2 final maçında da bulunadım biri sakatlık diğeri kart cezası sebebiyle.sezonu lig kupası galibi ve lig 3.sü olarak tamamladık.masters cup ta finalde real madride kaybettik.ama önemli değildi yeni sezon yeni hedef derken.sezon sonunda abramovic in chealse si kapımı çaldı yaptıkları teklife hayr demek mümkün değildi üzülerek te olsa profosyonel sebeplerden dolayı north east london ı terkettim. şu an chealse da mutluyum drogba yedeğim hafiften tırsmıyor değilim soyunma odasında herif arıza çıkaracak diye zaten mourinho dan sora pek bi kaprisli olmuş ipne frank dedi bana da lampard işte canım. 2 kulvarda ilerliyoruz ligde liderin 3 puan gerisinde 3.,şampiyonlar liginde 2. turdayız ayrıca 6 golle gol krallığında liderim grup maçları sonunda. kupadan liverpool eledi bizi ipneler nolcak oldum olası sevmem zaten onlardan gelen teklii duygusal sebeplerden kabul etmedim. evet 8-0 ın etkisi büyük tamam.
manyak oldum anlayacağınız pes yüzünden günlerdir.gerçek ile sanal hayatım içiçe geçti.buluşmak isteyen arkadaşalara maç günlerim dışında randevu veriyorum.hatta bazıları ile menejerim aracılığı ile haberleşebiliyoruz ancak. 23 yaşındayım ve istikbalim parlak biliyorum. futbolu siyah beyazlı forma ile bırakmak tek amacım zamanı geldiğinde o güne kadar giydiğim her forma için kanımın son damlasına kadar savaşıcam.
edit:ulan şampiyonlar ligi kupasını kazandırdım kupayla bi tur attırmadınız yazıklar olsun. ilk fırsatta gidiyorum chealse den...
edit 2:gitcem demiştim oluuum ben size bekle beni camp nou....
10-20. maçlar arasında donarak kendine küstürmüş moddur. çıkarılan patchlerde sorunu çözememiş zaman kaybına neden olmuştur. ama pes aşkı işte oyunu silip yeniden yüklemek, patchleri yeniden kurmak farz olmuştur.
(bkz: yapma konami 3 oldu)
antremana çık dedi çıktım. gücenmedim bazı maçlarda yedekte bile bekledim. yılmadım, çalıştım milli takıma seçildim. çocukluğumda taraftarı olduğum beşiktaşta iki yıl top koşturdum. avrupanın en iyi kulüplerine transfer olup ayrıldığım takımlara güzel mevlalar bıraktım, ülkemi fazlasıyla temsil ettim. velhasıl kelam en son chealseyle benim attığım yegane golle avrupa master lig şampiyonu oldum. şampiyonluğu kişiselleştirmek istemezdim fakat bana yapılan ayıp, senede en fazla bir maç oynatılan takım arkadaşım joe cole'ya yapılmamıştır. kupa kazanıldı. maç sonrası sahaya kupa seremonisi için çıkıldı, bir baktım aralarında ben yokum. hiç bir yerde yokum. kaptan lampard kupayı havaya kaldırdı, takım çılgınlar gibi seviniyor, gözüm kendimi arıyor ama yine yok. yok. yok. yok. lan götverenler kupayı ben kazandırdım size. bir nebze olsun pis yazarım nerde diyen yok. ver coşkuyu, kupayı alan sahayı turluyor. diyorum ki en son bana özel bir sahne hazırlamışlardır, kupayı alır ve bu mutluluğu seyirciyle paylaşırım ama nerde. o da olmadı. hele en çok koyan neydi bir bilseniz. kupayla ilk onbir fotoğraf çekiliyor sahada, aralarında yine ben yokum. kendimi ezilmiş, horgörülmüş hissettim o an. ama bir yolunu bulup, en kısa zamanda chealseden ayrılacağım. bakalım bir daha kupa yüzü görebiliyorlar mı?
psp de her pas istediğinizde mantıksız da olsa istediğinizi aldığınız mod. ama kesinlikle regular da oynarken takımınız kafadan 1 - 0 geriden başlıyor. ha bir de tek forvet oynatan takıma gittiğinizde gol atma şansınız çok düşüyor hele ilk sezonlarda. ulan kontra atak a çıkacağız adam koşamıyor. ama yine de çok tatlı bi mod bea. bu arada gol atın asist yapın kımse sizi yedeğe almaz maça çağırmamazlık yapmaz.
bilgisayar versiyonu ve ps2 versiyonu faklı olan oyundur efendim.
anlayabildiğim kadarı ile bilgisayar versiyonunda antreman yapabilmek gibi bir güzellik var. bu sayede maçlara çıkmadan da futbolcumuz gelişebiliyor hem de istediğimiz özellikleri.
lakin ps2 versinyonda bu gibi bir durum söz konusu değil sanıyorum onun yerine sezon sonunda oynadığınız dakika oranında bütün özellikleriniz artmakta.
kısaca ps2 versiyonda sadece maç içi performansınızla bir gelişme sağladığınızdan ve haliyle sizi 60 serbest vuruş özelliğinizle maç içinde sallamadıklarından bazı özelliklerin gelişmesi için sezon sonu alınacak 2 puana kalınıyor.
tabi oyunun ilk versiyonu bu, çok ümitliyim lan sözlük şahane yapacaklar seneye.
become a legend değil de bazen çok güzel become a rezil olunuyor bu modda. hayır ntvspor'da fıstık gibi barcelona maçı varken ben oturmuş bilgisayarın yönlendirdiği iki takımın maçını izliyor ve teknik traktörün beni oyuna almasını bekliyorum. ve bu çakal da beni oynatmıyor ya da son 10 dakika oyuna alıyor. takımda götümü yırtıyorum, pas atan yok. böyle bir komedi var mı hacı?
kendi paranızla rezil eden mod. parayı veren benim, kurulan bilgisayar benim bilgisayarım ama oynayan ben değilim. oturup mal mal bekliyorum teknik direktör beni maça alsın diye. olur da bir beş dakika da girersem deliriyorum sevinçten. bir de heyecan yapılıyor ki öyle böyle değil. bildiğin delilik yani.
neyse ki lecce'de başlayan kariyerim çok yeni olmasına rağmen udinese'de devam ediyor. ha bir de çok uykusuzum hafız.
ps de memory card olmadığından her seferinde uykuma kurban giden pes 2009 modu.halbuki iyi bslangıclar yapıyordum ama ama ama işte su kart olmadığından veda cabuk oluyor.takımın hocasıda cok üzülüyodur 17 yasındaki star adayını kacırdığı için ama yapıcak bişey yok.öğreciyiz para yok haliyle yarım kalıyoruz bir cok seye. (bkz: önündeki maclara bakamayan futbolcu).
isterseniz kameranızla çekeceğiniz fotoğrafın veya daha önce çekilmiş herhangi bir fotoğrafınızı yarattığınız futbolcunun yüzüne koyabildiğiniz oyun. mimikler donuk olsa da yüzünüz cuk oturuyor.
