1940'larda doğmuş ve 1950'lerde zirveye erişmiş caz türü. 1940'larda caz müziğinde bebop akımının doğuşu genelde modern cazın başlangıcı olarak da kabul edilir. Teknik olarak hızlı tempolar, kompleks harmoniler, karışık melodiler ve basların sabit vuruşuna paralel ritm seksiyonları ile karakterizdir. Bebop besteleri labirente benzer, şaşırtıcı twistler ve dönüşler içerir. Bebop tarzı, tekniğe ve beraberinde şarkı söylenebilen melodilerden ziyade karmaşık armonilere daha fazla önem veren küçük swing toplulukları tarafından geliştirilmiştir. Bu hareketin babası alto saksofoncu Charlie «Bird» Parker ve trompetçi Dizzy Gillespie'dir. Bu türe katkıda bulunmuş diğer sanatçılar şunlardır:
Basçılar: Ray Brown, Charles Mingus
Besteciler: Tadd Dameron
Davulcular: Art Blakey, Max Roach ve Kenny Clarke
Pianistler: Thelonious Monk ve Bud Powell
Saksafoncular: Charlie Parker, Jackie McLean, Sonny Stitt ve Dexter Gordon
Tromboncular: J.J. Johnston
Trompetçiler:»Dizzy» Gillespie, Fats Navarro, Miles Davis ve Kenny Dorham
bebop akımının doğuşu modern jazz'ın başLangıcıdır.. bebop akımı; teknikten ve meLodiLerden ziyade karmaşık armoniLere önem verir.. bu akımın doğmasında küçük grupLarın etkisi fazLacanadır..
cazın en belirgin ozelligi olan improvisation un doruga cıktıgı stildir. bu donemde solo calgilarin partisyonlari buyudugu için orkestralar kuculmustur.
(bkz: charlie parker)
Afrikalıların kendi coğrafyasından koparılıp köle olarak amerika ya götürülmelerinden dolayı yaşadıkları “vatan özlemi ve hissetikleri acılardan” dolayı dini ayinlerinde spiritüellik bulunan afrika kökenli insanların, hristiyanlaştırıldıktan sonra söylediği ingilizce sözlü ilahileri gospel ilahileri ile sentezleyerek ayinlerinde ortaya çıkan liriklerde “be” ve “bop” hecelerinin kullanılmasıyla yeni bi stil ortaya koymuşlardır:
cazın en belirgin ozelligi olan improvisation un doruga cıktıgı stildir. bu donemde solo calgilarin partisyonlari buyudugu için orkestralar kuculmustur.
(bkz: Charlie Parker)
