bir deney yapılsa. bir bebek, tamamen dış dünyadan soyutlanıp sadece maması, sütü verilip hiç bir şekilde insan sesi duymasa, büyüdüğü zaman konuşacağı dildir. acaba genetik olarak anne babasının dilini mi konuşur? yoksa hiç konuşamaz mı? yoksa cennette bildiği dili mi konuşur?
-haydar abi bir sorunsalım var
-nedir?
-abi acaba bebeğe hiç konuşmazsak hangi dil konuşacağı konusunda...
-haldun
-efendim abi
-bu sefer hiç uzatmadan bi siktir git haldun.
-tamam abi
şimdi geyik yaptığımı sanacaklar. ama bu bizim anladığımız anlamda kurallı cümleleri olan bir dil değildir. tek heceli, insanoğlunun en eski dilinden bir yansımadır. açıkçası, hazret-i adem'in konuştuğu dilin -en eski süryanice- bir tür gölge fenomenidir. bütün bebekler bilir bu dili...
bi yerde okumuştum yanında hiç bir dil konuşulmasa da bebekler tek heceli bir dil konuşur ki yapılan araştırmada söyledikleri ilk sözcüklerin çok eski dillerde manası(sanırım ekmek manasına geliyordu söylediklerinden biri) olduğu görülmüştür.
bu deneyin yapilmamasinin bir nedeni de "ahlaki olarak kabul edilemeyecek deneyler" kategorisine dahil olmasindandir. cunku belli bir yaşa kadar dil ogrenemeyen insan evladinin beyninde ilgili noronlar deforme olur ve bir daha hicbir zaman dil yetenegini gelistiremez. dil yetenegi gelistiremeyen bir beyin ise tam anlamiyla verimli calisamaz, onarilamayacak hasarlar meydana gelir.