altını pisleyen, sürekli ağlayan, ağlarken de yırtınırcasına bağıran insan yavrularına karşı bir sempatisi olmayan insandır. bebeklerin ve kokularının niçin bu kadar çok sevildiğini bir türlü anlayamamıştır.
bebeklerin sevilmesinin nedeni onun sevimliliği filan değildir. bence bebekler sevgiyi güçlendiren araçlar oldukları için bu kadar çok sevilirler. yani ortada olan sevgi bebeğe karşı duyulan hislerin eseri değil, onun insanlar arasında ki bağlılığı arttırmada ki büyük rolüne karşı duyulan hayranlığın bir eseridir. bu açıdan bakıldığında da hayran olunmayacak yaratıklar değillerdir ama ortada bebeklerin güçlendirebileceği bir sevgi olmayınca bebeklere karşı duyulan o his de ortadan kalkmaktadır.
uzaktan seven insandır. olur olmadık saatlerde zırlayan, hastalandığında dünyayı başına yıkan, yemek yerken mızmızlanan çocuğa sahip olmak yerine başkalarının bu evreleri atlatmış çocuğunun sevimli hallerinde yanında olmayı tercih eder. temiz iştir.
bebekler sevilmez mi ya ne kadar sevimli, masum, huzur veren varliklar oldugundan henuz haberi yoktur bu basligi acan kisinin, cinsiyetine gore anne/baba oldugunda bu fikri degisecektir.
Benimdir. Abi millet tuttuğu gibi seviyor kucağına alıyor. Ben ise eline bomba tutusturulmus isid militani gibi kalakaliyorum. He bide aglayan bebekler var ki evlerden ırak.
sırf bu yüzden ilerde adını bilmediğim ama testisin içerisinden bir şeyi bağlayıp da çocuk olmamasını sağlayan ameliyatı yaptıracam, sevmemekten de öte yanlış yetiştiririm korkusu da var. Hem bu dünyaya ne çocuğu yapacan yazık lan.
haklidir. cok yilisik oluyolar. bi de hic edep yok. olmayan disleriyle gelip cenenizi isirmaya kalkiyorlar. ayip ayip. yapma diyon yok dur diyon yok. boyle olmaz arkadaslar kendimize cekiduzen verelim.
