Çok masumlar. Bayramda görümcemin ikiz bebekleriyle epey bir vakit geçirdim. Belim ağrımasa daha çok kucaklayıp gezdirmek isterdim. Bebek gördükçe doğurasım geliyor. Sonra da gözümün önüne doğduktan sonraki zorlu süreç geliyor ve vazgeçiyorum. Zaten akıl hastası olduğum için ikinci çocuğu yapamayacağım. Artık üzülmüyorum. Sevip annesine vermek daha iyi.
Dün kardeşimin doğum yapması ile bir adet bezelyemiz var artık. Çok tatlı bir şey bu bebekler fakat çok sorumluluk, çok yorgunluk, çok bağlılık aynı zamanda. O yüzden hem çok tatlı hem de çok korkutucu. Yine de Şuan en tatlı zamanları sonrası çok daha fenadjfj.
Yanımda yeğenim uyuyor(20 günlük)
Bir elimde telefon var. Sözlüğe baktıkça sinirim bozuluyor sonra bebeğe bakıyorum resmen hipnoz oluyorum bütün sinir stresim gidiyor. Ne kadar büyüleyici bir şey bu. Yaydığı enerji huzur dolu..
burada yaşayanların orta ve alt kesimin kendi aralarında çevirdikleri siyasi kavgalara kahkahalar atarak güldüklerini düşünüyorum. bebek sahilinde süs köpeği gezdiren bir insanın ülke gündemi ne kadar umurunda olabilir ki?