saçları platin sarı, kaşları siyah, suratı fondotenden turuncu ya da kahverengi olan, bavul ebatlarındaki çantasıyla kaplumbağa misali evini yanında taşıyan kızcağızımızdır. bi suçu, günahı yoktur; çünkü işin raconunun bu olduğuna inanır. nitekim her "ıyyy" diyen erkeğin kolunda bir tane bunlardan görülür. (tamam, sözüm meclisten dışarı...)
bebek taklidi yapan kızın sevgilisi bu durumdan rahatsız olmuyorsa, ben hiç rahatsız olmam. bana ne? demek ki her topal satıcının bir kör alıcısı var. ha benimle bebek taklidi yaparak konuşursa yapma derim, yine yaparsa yine yapma derim, yine yaparsa kundaklar, ayağımda sallar, biberonu komple yuttururum.
belki özünde çok iyi bir kızcağızdır ama tehlikelidir; yanında çok fazla zaman geçirirseniz size de bulaşır, kendinizi bebek taklidi yaparken bulursunuz maazallah, evlerden ırak... halbuki öldürmeden evvel alıp karşımıza konuşsak "yavrucum, neden böyle yapıyorsun" diye... bi çocukluğuna insek, neler neler anlatır bizlere. belki çocukluğunu yaşayamamıştır, belki topu inşaata kaçmıştır, kimbilir... öyle anlatır ki, oturup ağlarsınız "ıngaaaa" diye...
yalan söyledim. o kızın bebek taklidi yapmasının tek sebebi; hoşuna gitmediğini söyleyecek cesareti olmayan, öyle yapınca çok şirin olduğuna inandıran erkek arkadaşıdır. "yapma lan" de, bak bakalım yapıyor mu bi daha...
çok fena eleştiri alır. freud'a falan sormak lazım. neden öyle yaptığını... belki de sadece canı istemiştir. çok yoruldum artık, o o demek, bu bu demek, iki dakika rahat ettirmediniz...
