parasız diye ruhen zengin olacak diye bir şey yok amk. ben bunu yaptım birkaç kez, yani parasına puluna bakmam zaten, öylesi denk geldi diyelim. adamın yemeğe ekmeği yok ama sarma içiyor, yine de vazgeçmiyor sigarasından. (zaten tiksinirim sigaradan o ayrı.) evinde eşyası yok ama oyun bilgisayarı toplamış. kış ortasında eşofmanla geziyor ama iş bulmak yerine sabaha kadar oyun oynayıp okula öyle geliyor. yani mesele zenginlik fakirlik değil, bulunduğu yerden çıkma çabasını görebilmektir gözlerinde.
not: bu saatten sonra lütfen sevgi diye aşk diye gidip de zibidilerle takılmayın ey genç kadınlar. ilk başta tatlı gelir banklarda oturmak ama aralık girdi mi banklar buz keser.
edit: arkadaşlar çocuktan ayrılma sebebimi parası olmaması sanmışlar, düzelteyim. mesele çocuğun parası olmaması değil, ana baba parasıyla okumasına rağmen borç harç bilgisayar alıp tüm gününü bununla geçirmesiydi. zaten birinci sınıfın derslerini verememişti bu hırboluğu yüzünden. çalışmaya da götü yoktu, bir yerlere benimle gelmek de istemiyordu gururundan. bütün gün mal gibi okulda oturuyorduk. aslında ben bu entry'i "parası yoktur ama gönlü güzeldir mutlaka" diye zırvalayan ılık götlülere yazdım. sanki fakirlikle birlikte iyi yüreklilik bonusu geliyormuş gibi. neyse. 3k entry girmişiz şurda, zaten hepimiz metayız amk.
erkeğin evine alacağı koltuğa ayırdığı bütçeyi oyuna harcaması dokunmuş.
iyi de güzel ablam bu bahsettiğin beş parasızlık değil ki "tercih" diyen kimse de olmamış belli ki.
yazık.
edit: yo yoo, paraya önem vermeyen insanın aynı konuda on satır dizmesi asla çelişkili değil.
sadece bunu birlikte olduğu erkeğe, birlikte olduğu zaman diliminde "böyle yaşıyor bundan zevk alıyorsun ama bak bunun böyle eksileri de olabilir." diyebilmiş mi merak ettim.
günümüzde erkeklerin kadınlara yaptıklarını görünce iyi kalpli bir erkek bulmak define bulmak gibi birşey oldu. belki gün gelecek maddi durumuna da hiç bakılmayacak böyle erkeklerin. ancak ilişki de her zaman baştaki gibi gitmeyecek. gün gelecek parasızlık problem olmaya başlayacak. vermesi zor bir karar. maddiyata dayalı zevklerden elini ayağını çekip aşka, sevgiye, sevgilisine odaklanabilene ne mutlu.
para, kalitenin turnusoludur. adamın eline iki daire parası ver, yürüyüşü değişiyorsa bırak ötede yürüsün.Bu zamanda para kazanmayan adam hazır yiyici gevsek loser erkektir. Erkek herzaman para kazanmalı parayı buluncada götu bası oynamamalı ayaklarını saglam basmalı para miktarı onemli degil bu konu degıl zaten. Kendine hayrı olmayan bi adamın kadına nasıl olsun bırakın bu işleri sevgi ask bi yere kadar.
yanlış tercihinlerinin faturasını hep erkeklere genele iteliyorlar. mesela eleman yakışıklı piç fırlama bu kızı üzer bas bas hareketleri belli ediyor. sonra seçip üüü erkekler hep böyle aşk yalan kandırıkçılar felan.
maddiyat niye hep erkekten bekleniyor. işine gelince eşitiz işine gelmeyince erkek çalışacak kazanacak bana bakacak istediğimi alacak. çalışmayan , gayret göstermeyen aylak, tembel erkekleri savunmuyorum.
abinin biri anlatmıştı çok kazanırken eşim canım cicim ne istersin ne pişiriyim felan şimdi durumum kötü yüzüme bile bakmıyor para varken iyiydi demişti.
günümüzde aşklar evliliklerin bitme ana nedeni maddiyat.
Bir lokma ekmeğe bir yudum su içmeye annemden kalan bu yüzüğe razıysan gel demenize evet diyen kızdır. Cesaretlidir ama ileride başınızın etini yiyebilir. Bilemem.
