gerçektende imrenerek bakıyorum o tip insanlara.Nerdeyse hayatın felsefesi dahil herşeyi düşünüyorum o uyumaya çalıştığım vakitlerde.Kendimle yüzleştiğim vakitler oluyo o vakitler.Ama yinede söylüyorum kafamı koyar koymaz uyumayı çok isterdim sırf bu çok düşünmek yüzünden saçlarım dökülcek nerdeyse.
bu tip insanları gördüğüm de çok fazla imrenirim. ve hep aynı soruyu sorarım kendilerine
*nasıl oluyor lan, nasıl hemen uyuyabiliyorsun?
-ne bilim kafamı koyunca hemen uyuyorum işte
*ya mesela bişi filan takılmıyor mu aklına, bişi düşünmüyor musun?
-yok lan bişi düşünmüyorum direk uyuyorum işte
*vay mına ya nasıl oluyo lan
bir başka özellikleri de toplu taşıma araçlarında uyurken inecekleri durağa gelince kendiliğinden uyanmalarıdır. ki bu 2 özellikle başlıbaşına kendilerine kafa göz dalma sebebidir.
kişisel ileti olacak ama annemin rahatlıkla başkanlığını yapabileceği gruptur.
ve hatta; yastığa bir karış kala uyuyanlar grubunun başkanlık yarışına bile katılabilir kendisi...
daha uyku kelimesi geçtiğinde esneyen, yatar yatmaz uyuyan şanslı insan benim.
evet evet. ben.
ama gel gör 3 kat aşağıdaki kapıyı kapatma sesine uyanan,
pencerenin önüne konan kuşun kıpırtısına uyanan,
kapıcının poşet şıkırtısı sesine uyanan,
evde biri uyandığında kesin uyanan
.
.
bunlar da benim..
