ironinin, oksimoronun kralını gerçekleştiren, anlam verilemeyen insan yavrucuğu.
ne bu döneklik? ne bu 180 derecelik dönüş? hemen sattın inanıp savunduğun değerleri? nooldu hacıbaba?
deprem olur, sövdüğü allahtan yardım ister.
tehlike geçirir 'allahım sen koru' der.
gerçekleşmesini umduğu bir şey için de inşallahı sürekli kullanır.
dikkatli bakın etrafınıza. bu tiplerden bolca var. yüzsüzlüğü, pişkinliği görün. görün ve tanıyın onları.
böyle bir ateist yoktur. ayrıca da bize ne? Bize mi soracak Allahu Teala'dan yardım isterken. din simsarlarını anlamak çok zor. mütemadi bir çelişme içindeler biraz da cahil. gerçekten inanan bir insan kimin Allahu Teala'dan yardım isteyeceğine karar veremeyeceğini çok iyi bilir.
Cemaate girmiş, serbest muhasebecilik yapan her gece içen, karı kız peşinde koşmaktan geri durmayan, cemaatin türki cumhuriyetleri gezilerine sırf karı kız götürmek için gittiğini onlarca kez arkadaşlarına anlatan hıyardan daha kişilikli insan modelidir.
hayatin bir gercegidir. ne yazik ki inançli insanlarda da fazlasiyla görülmektedir.
"Biz insana nimet verdiğimizde yüz çevirir, yan çizer. Ona bir şer dokunduğunda ise, uzun uzadıya yalvarmaya başlar." ( Fussılet suresi, 51)
"insana bir sıkıntı dokundu mu, gerek yatarken, gerek otururken, gerek ayakta bize dua eder durur. Derken kendisinden sıkıntıyı giderdiğimizde ise, sanki kendisine dokunan bir sıkıntı için bize hiç yalvarmamış gibi geçer gider." (Yunus suresi,12)
