bana bu zamana kadar hiç gelmeyen duygusallıktır. hatta tam tersine daha da öküzleşiyorum; mesela geçen gün yolculuk ediyorum, aynen kafayı cama dayadım. cam, yoldan dolayı titreyip duruyordu. içimden "bu camlara niye bu kadar esneme payı bırakıyolar .mk" diye geçirdim.
ne yazık ki türkiyede bulunan belediye otobüslerinin kalitesizliği yüzünden anınızı sikerten durumdur. kafanızı yaslarsınız hafifçe bir rüzgar yarı açık pencereden süzülür yanağınızı okşar eğer birazda yorgunsanız mayışırsınız derken küt diye kafanız cama çarpar motor hayvan gibi ses çıkartır ve akabinde dakikalarca otobüs sallanmaya başlar. sikerim öyle duyguyu.
