iki satir bir sey karalamayi cok gormek.
bir usengecin psikolojik gerilim hikayesi. yarim bardak pirinc, orta boy tavuk gogus eti, zeytin yagi ve salata icerir. menu olarak alindigi takdirde sacmalamak da yaninda ucretsiz. lutfen zamanin yetisemeyecegi bir diliminde ve kola sicakliginda saklayiniz. yan etki belirtilerine rastlanildiginda, derhal zaman kavrami bosverilmelidir.
- koyver gitsin!
*****
dubidi dubip, dup dibu dup duup..
farkettim de, uyumuyorum su anda, ama uyanik da degilim. saat komasi gibi. cimcikliyorum kendimi ama yok bir sey. cok degil, birkac uyku onceydi, saatimle vedalasmistim, son kez yatagima yatarken. normalde koltukta sizarim. bos ver gitsin, neyse.
- hatta, koyver gitsin!
fena fikir degil lan. zaten zamandan ayrildim, baglayan bir sey yok beni. daha nasil koyverilir.. verilemez. halen de verememisim gibi aslinda. bak;
- bosveriyorsun da neyi?
herseyi.
- ee?
koydum gitti, ugrasmayacagim.
- peki, simdi?
hic.
- ya, sonra?
yok.
nereye yok? var iste. yalnizca yapilacaklarin sirasini erteliyorsun. ondekini alip arkaya koyuyor, siradakinin dusmesini beklerken uyuyorsun. bir sonraki geliyor, tam kafanin uzerine duserken cekiliyorsun. yerden sekiyor, alip yine arkaya atiyorsun. ayni is. en sonunda, en basina donuyorsun. hic'e. hep.
bu dongu karin aciktirir, yemek yemek gerekli. bir yemegin en guzel tarafi, secimini yapabilmen. fakat asciysan yeteneklerinin veya misafirsen sofradakilerin dahilinde. misafirlik, koleliktir. genis bir tabakta lahana dolmasi, pilav, bir miktar salata ve ispanak var (farkettim de, damak tadi olmayan bir ev sahibine misafir gelmisim) . once pilavdan baslarsan sicarsin. arkada kol gibi ispanak ve lahana var. bu arada belirteyim sebzelerden nefret ederim. o nedele sicarsin dedim. hatta bundan dolayi yemek sirasi, ispanak, lahana dolmasi, salata ve pilav seklinde, en nefret edilenden en sevilene dogru olmali. (cok pis yemek ayiririm) ustelik diger ucu hizli yenirken, pilav aheste ve lezzeti alinarak yenmeli. ancak, pilavi en sona birakmanin bir cezasi var elbet. pilav sogur ve yagi donar. sehriyeliyse sertlesir. zevkle yemek imkansizdir. ee, en once yesen olmaz, sonda yesen olmaz, araya sikistirsan ne zevk alirsin ne tat. simdi ne yapacaksin?
- koyver gitsin! hatirladin mi?
asciligim da var. ancak her daim yemek pisrecek zamanim yok. haha.. zaman zaten yoktu, pardon. useniyorum diyelim. diyelim ki usenmedik ve o kutsal kicimizi kaldirarak yemek yapmaya basladik. menumuz, oyle cok da abartili degil; hafif bir salata, izgara tavuk, pilav, ve humus. humus icin nohutlari bir gece onceden islatmak gerekli ama. ve tavugu pisirmeden birkac saat once buzluktan disari cikarmamiz sart. peki. ayiklanan nohutlari eziyoruz, baharatlarini koyuyoruz. soguk mezemiz hazir. bu sirada tavuklar cozulmus, onlari firina koyarken tenceredeki tereyaginda kavrulan sehriyelerimize yarim su bardagi kadar pirinci ekliyoruz. koy suyunu, pissin o kendi halinde. salata zaten on dakikaya hazir. ilk tavuklar oluyor. tabaga aliyorsun. bir sure sonra pilav geliyor o tabaga. sonra yaninda salatayi yaglayip oturuyorsun masaya. humus? dolapta. kalkiyorsun dolaptan humusu cikarip tekrar oturuyorsun. o da ne? hangisinden yemege baslayacaksin? biraz tavuga dadanip yanina iki catal pilav, uzerine salata ardindan bi catal da humus.. en sevdiklerini ne sekilde yiyeceksin, iki saat oturup bunun planini yapiyorsan..
- amaaan yahu! koyver gitsin..
- ne yapiyorsun sen? alenen yemeklere saygisizlik!
ama hepsi guzel, oncelik veremem ki..
- peki kim dedi ki bir ogunde tum sevdigin yemekleri yap diye?
hakliyim.
- en az benim kadar haklisin.
haklisin.
kafaya naylon poset gecirilmis gibi hissedilmeye baslandigi anda zaten zaman kavrami yok olmustur. alindan bir iki damla ter akarken yapilacaklar mutlaka ayni sirasinda duruyordur, hem de senin erteledigin sirada. kisisel konusayim; benim erteledigim sirada. ondekini al arkaya koy. sonra biriksin, aniden hepsi de kafaya dussun. fakat kafada poset var, etraf bulanik.
- tatliyi unuttuk bak. belki yemegin onunden bir tatli, ardindan da corba.. ha?
sanirsam ki karnim ac.
- oyle zannediyorum ki senin karnin ac.
biliyorum, dedigimi neden tekrarliyorsun ki..
- yankidir o..
oyle diyorsan peki.
- zaman yok ya kafada, iceride yankilaniyor iste. tiinnn..tinn..
yanki?
- yanki. dusundugunu soylemek gibi mesela. ya da daha genis capta olsun; ne yazacagini dusunuyorsun, yazarken dusunduklerini sesli soyluyorsun. bu arada dusunup konustugunun da harflerini bulup yaziyorsun. yanki kisaca. hem de simdiden dort defa yankilanan.. ama aldirma sen, bunun tersi de var.
kac kisi ayni anda yapabilir ki bunu. zaman yok kafada. rahatsin, bir saatte bekleyen yok. rahatsin, cunku bir saatin bile yok. su anda kafan kasiniyor. ama sen halen yaziyorsun.
