Kim derse, "düşmek" acıtır; can yakar, durun diyeceğim artık.
bildiğiniz, ezberimizden ötesi olsun.
ben şairlerin hasını, acılarımda tanıdım. bilmezdim meğer okuduğum her mısra sanaymış, düştüm, doğrudur.
yolumuz başlasın diye.. düştüm.. yani senin anlayacağın edip canseverhaklı ..
"bütün iyi kitapların sonunda
bütün gündüzlerin,
bütün gecelerin sonunda
meltemi senden esen
soluğu sende olan,
yeni bir başlangıç vardır..
parmağını sürsen elmaya,
rengini anlarsın..
gözünle görsen elmayı,
sesini duyarsın...
onu işitsen, yuvarlağı sende kalır.
her başlangıçta yeni bir anlam vardır.
nedensiz bir çocuk ağlaması bile,
çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır.."
bir başlangıcı ayırt etmek; yerini yurdunu bilip, olduğun yerin yurdun olup olmadığını anlamak kadar zor. bir başlangıcı sondan ayıran, aşkı nefretten ayıran çizgi kadar inceyken.
bir simetri gibi, belki de iyiliği kötülüğüne eş. yalnızlıkla gelen huzur kadar bitirici, kalabalığın içindeki yalnızlıklar kadar sürekli.
yaşanan her başlangıcın bir sona varacağı kesin değil mi? öyleyse neden yeni bir başlangıç yapma isteği? sonu daha iyi olur diye mi? doğru mu?
