moralim bozulduğunda, kendimi çaresiz hissettiğimde filan kızlar soruyor, twitter'daki atarlı aşk sözleri paylaşan hesaplara bakıp benden kötüleri de varmış diye rahatlıyorum. var olsunlar bugün de onlar adına utanıp moralimi bir nebze de olsa düzelttim.
Başıma geldiğinde içimin daraldığı durum. Başkasının adına utanınca da kendi adıma utanınca da şekilden şekle, renkten renge giriyorum ki bukalemun yanımda hiç kalır.
başkasının içinde bulunduğu utancı kendine yakıştırmasan bile biran olsun empati yaparsın ve o hale düşmekten utanırsın. sonra şükredersin rabbe.
güzel ahlakın en güzel yansımasıdır utanç. bu duyguyu kaybetmemeli insan. zira çok şeyin önüne geçecektir.
Patavatsız,boş konuşan,cahil ya da taşkın hareketlerde bulunan insan adına utanıyorum;ben yadırganıyormuşçasına.içten içe engellemek rezil rüsva olmasına mani olmak istesem de elden bir şey gelmiyor.berbat bir duygudur.Işınlanarak toz olmak ihtiyacı uyandırır.
sıklıkla yaşadığım durum böyle ağır derece cahillik, birisinin çok kolay bir şeyi yapamamasını görünce utanıyorum. Veya benim hayatta yapamayacağım bazı şeyleri (utangaçlık açısından) birisinin yaptığını görünce utanıyorum.
