ülkenin şeriat yanlıları ve laik kesim arasında bölünmesini artık ciddi ciddi düşünüyorum. ha kim hangi topraklarda egemen olur onu bilemem. ama bildiğim bir şey var, geçmişten geleceğe olan süreçte ben hiç bir zaman bu topraklarda öyle kardeşlik, adalet vs vs hiç bir şey görmedim. kendimizi kandırmaya gerek yok.
bu ülke neler geldi de bitmedi, bu gelince de bitmez de, iş o değil.
memleketi, her zamankinden daha rahat şekilde peşkeş çekebilecek duruma gelebilmesi mesele. yedi sülalesine yetecek malı mülkü edindi artık. yalnız oynarken, başkanlık sistemi diye diye, bir müddet sonra işler tersine çevrilir başka biri başkan seçilirse (bundan sonra), işte o zaman şemsiye göte kaçar bu müptezeller için ...
Adı ne olursa olsun yeterki başkanlık olsun diyen biri,
başkanlığa başka aday düşünülmeyen bir iktidar,
Anayasa değişikliğinde başkana meclisi kapatma hakkı veren öneri,
Ne dese sorgulanmayan, tükürse alkışlanan bir diktatör,
Sorgulamayan, düşünmeyen, onaylayan taraftar,
Kanatcılığın fanatizmin beyin dondurduğu siyasi anlayış...
Tüm kriterler hazır.
Vatansever bir güce ihtiyaç var dur diyecek.
Uyan milli irade kendine gel, siyasi taraftarlığı bırak vatanına milletine insanına faydalı olanı seç, sarsıl ve kendine gel diyecek bşr güce ihtiyaç var.
Başkanlık sistemi çok faydalı bir sistem olabilir özünde, bu memleket sınırlarına girdiği an sadece ve sadece kişisel hırslara aracılık eden saltanat açlığına hizmet edecek.
