"odun geldik odun gidiyoruz, başkanımız ölse bile değişmeyiz" deyişidir bir yerde. bir anlık sinir falan demişler, önceden ne teraneler olduğundan haberimiz yok sanki. arkadaş bu adamlar türk milliyetçiliğini falan temsil etmesin ya istemiyorum, işi gücü sözde* yakmak yıkmak olan bu adamlardan ay-yıldızımıza gelecek hayır(!) gelmesin istemez. sormazlar mı "sen neyi yakıyorsun da hele sen kimsin?" diye. muhsin yazıcıoğlu'nun ölümüne cidden epey üzüldüm, delikanlı bir adama benziyordu ama gene de bu zihniyet kabul edilecek gibi değil. başkanları vefat etmiş, bir parça saygıyı hakediyorlar belli bir süreliğine evet, ama bu adamlar bu koşulda bile kendilerine sövdürmeyi başarıyorlar ya helal olsun, ne denir başka...
'' kaç başkan öldü yiğidim. kaç aile babası,kaç mazlum , -incirliği açtık'tan beridir- kaç ıraklı,kaç işçi , kaç gariban ? hala ne duruyor sun yaksana bilader '' diye karşılık verilecek slogan.
