baskalarının hayatına asalak gibi tutunup o hayatlarda yasayan insandır. kendi ayaklarının üstünde durmak istemez, kendine güvenemez, acı cekmekten korkar. öyle ya kendi hayatını yaşasa elbet acıda cekecektir ama baskalarının hayatını yasamaya calıstımı kendi o acıyı yasamayacaktır. baskalarının hayatıyla kendi hayatından daha cok ilgilenir. deniz sekinin sevgilisinin ne iş yaptıgını kafasına takar, lostta ne olmus, ıssız adam neden aşkı yaşayamıyor, yemekteyizdeki insanlar neden oy verirken bu kadar cimri davranıyor falan bunları takar kafasına. baskalarının hayatını yasamatn kendi hayatına kafa yormaya vakit bulamaz.
bana şair ismet özel'in sebeb-i telif şiirinin bir bölümündeki şu muhteşem bölümü hatırlatan önerme:
başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
ve devam ediyor başkalarının hınçlarıyla
düşmanı gösteriyorlar, ona saldırıyoruz
siz gidin artık
düşman dağıldı dedikleri anda
anlaşılıyor
baştan beri bütün yenik düşenlerle
aynı kışlaktaymışız
incecik yas dumanı herkese ulaşıyor
sevinç günlerine hürya doluştuğumuzda
tek başınayız.
