çok çok büyültülmeyecek dertleri olmadığı halde, etrafındaki tanıdığı ya da tanımadığı insanlar için üzülmektir.
--spoiler--
haşa, asla aşağılama veya acıma olarak algılanmasın. sadece sabah mutlu bir şekilde kalktıktan sonra evden çıkarken yemeye tenezzül etmediğimiz şeylerle karnını doyurmak için çöpü karıştırann insanları gördükçe, suriye'de, afrika'da yemek yiyemediği için ölen insanları görünce insanlığımdan tiksiniyorum sadece. ve fark ettiğim kadarıyla bu his sadece bende var. kimle bu konuyu konuşsam "sanane mına koyim, sen yiyorsan gerisi önemli değil" türü cevaplar alıyorum.
ve unutmayalım ki; bu dünyada aşıktan çok aç var!
--spoiler--
kendimize bu sorunları edinmek. bizleri üzen ve başkalarını zor durumda bırakan koşulları aşmada, kendi sorumluluğunuzun da olabileceğini fark etmektir. Üzüldüğünüz durumu düzeltme adına çözüm üretip üretmediğinizi sorgulamaya başladınız demektir.
başkaları için üzülmek boş bir eylemdir. üzülmek yerine bişey yapabiliyorsan o faydalıdır. ayrıca bugüne kadar edindiğim tecrübe* ile bunun bir faydasını görmedim. kişi başkaları için üzülmekle kendi ruhuna ve bedenine zarar vermiyor. hayat kısa, üzülmek yerine ya bişi yapacaksın yapamıyorsan da üzülmeyeceksin.
Sonucu hep hüzündür. Vicdan el vermez çok düşünürsün hatta bazen bir şey yapmak istersin yaparsın hiç ummadığın tepki alınca hayal kırıklığı yaşarsın elde yine hüzün kalır.
