başbakanı dinliyorum gözlerim kapalı
bana kalsa kulaklarımı da kapıycam ama kollarımı kaldıracak halim yok
kumanda desen, almak için kıpırdamak lazım
bi de rahat uzanmışım ki halbuki...
bu sebepten ben, mecburen
başbakanı dinliyorum gözlerim kapalı.
başbakanı dinliyorum gözlerim kapalı,
gözümün önüne hırsızlığa yolsuzluğa karşı şerbetlenmiş insanlar geliyor,
geniş düşünceli insanım hesapta ama acayip tutucu hissediyorum kendimi
bana göre çünkü, bu böyle olmamalı...
başbakanı dinliyorum gözlerim kapalı,
aklımdan geçiyor 31 madenci, bir de madımak katliamı
bir de tecavüzcülere verilen iyi hal indirimleri,
bir de işçilerinin sigorta primini ödemeyen adamların
helal yerli maya ile peynir yapmaktan falan bahsetmeleri,
bir de daha bir sürü şey geçiyor
midem bulanıyor
üşenmekten vazgeçip kumandaya uzanıyorum
ve kapatıyorum başbakanı.
önce hafiften hoparlör cızırtısı geliyor,
yavaş yavaş toplanıyor
millet, meydanlarda
uzaklarda, çok uzaklarda
hiç durmayan tencere tavaları
başbakanı dinliyorum gözlerim kapalı.
