Ülke adına hiçbir gelişme kimseyi heyecanlandırmıyor. Aynı işlemin sağlamasını yapıp yapıp duruyoruz. Sonuç aynı. Başımıza devlet bahçeli'yi atasa başbakan diye, yine aynı zihniyet ülkeyi çürütmeye devam edecek. Öyle kalın sarmaşıklarla nüfuz etmiş ki hükümetin kılcallarını, alman futbol yapısı gibi kendi sistemini götürüyor, şahısların ehemmiyeti yok. En azından sadece bir şahısın önemi var. O şahıs da psikolojik sorunları olan bir ruh hastası. Tahmin edemezsin bendeki inancı, kafanı ekip otosuna sokarlarken ensendeki eli görmeye olan inancımı, parmaklıkların ardında daha da yaşlanıp bunayacağına olan inancımı, bilemezsin nefretimi, ölme sakın ölme, bu çomar yığın ardından yüzü kızarmayacaksa, cenazene gelebilecekse ölme, intikam yakın. ileride seni herkese anlatacağım, ibretlik bir hikâye olarak.
Şahsım adına olumlu bir gelişme.
Bugüne bugün davalıkız kendisiyle.
Gidiyoruz geliyoruz boyna.
Artık havam 1500.
Başbakanla davalık olan kaç yazar var şurada?
Cevap: hiç.
