bence başarısız insan yoktur. sadece insanların başarabilecekleri şeyler farklıdır. bu noktada da kendini tanımak önemli. kendinden yapabileceğinin üstündeki şeyleri beklersen tabi ki başarısız olursun. gerçekçi olmayı unutmamak lazım.
çalışmadığı için yerlerde sürünen insan tipidir. son 5 yıldır ben de bu grupta yer alıyorum. ama bir şekilde değiştirmeye çalışacağım bunu. bunu değiştirmek için şimdiden planlar yaparken bu sefer de babam yine yüzüme vurdu ve fırçaladı başarısızlığımdan dolayı. başarısız olmamın nedeni özgüvenimi kaybetmemden ve yediğim kazıklardan dolayı ileri derecede sinir hastası olmamdan kaynaklanan bir durum. şimdiye kadar hem okulda hem evde % 90 negatif enerjiye, negatif davranışlara maruz kaldım. kimseye zarar vermediğim halde okulda tanıdıklarımın % 80'inin benden nefret etmesi ve annemin sürekli benimle düşmanıymış gibi konuşması beni bu hale getirdi. ben "aman kimseyi kırmayayım. saygılı davranayım." düşüncesinden dolayı kaybettim hep. uzun zamandır evden kolay kolay dışarı çıkmak isteyemez hale geldim. mide rahatsızlığı nedeniyle de kilo ve enerji kaybettim. bir süredir doktorun yazdığı antidepresanı kullanıyorum. artık büyük ölçüde kendimi değiştirmeye karar verdim. başarılı olmak için yapmam gereken çalışmaları yapıp kendimi yenileyip eksikliklerimi tamamlayacağım. kendimi motive edeceğim müzik dinleyerek arada. kimseye kötülük yapmadığım halde büyük ölçüde nefrete ve aşağılanmaya maruz kalmayı dert etmek te başarısızlığa neden olur aslında. nefrete, aşağılanmaya maruz kalmamak için de başarılı olmak ve çabalamak gerekiyor aslında.
Biraz benim ki de uzun olcak gençler baştan uyarıyım...
Başarısız insan yoktur aslında çalışmayan uğraşmayan çabalamayan insan vardır. Kendimden örnek verecek olursam eğer ; lisenin ilk senesi istemediğim bir okula yazdırdı ailem beni özel bir okul ama sağlık lisesiydi bende sağlık okumaktan nefret eden bir insandım o zamanlar nefret eden bir insandım. Neyse bu sırada dedem kanser olmuştu falan filan. Ben başladım bu liseye ama derslerden hiç birşey anlamıyordum sonra bütün sınavlarda sıra sıra zayıflar geyirdim oldumu sana 10 zayıf. Evet evet tam 10 zayıf 15 tatilede 1 ay vardı 1 ayda da kurtaramazdın. Sonra dedem o hasta haliyle benimle konuştu bana sadece şunu dedi "eğme başını ne yaparsan yap o başın hiçbir zaman eğilmesin sen ismail yaşarın torunusun kendine gel ben sana güveniyorum bunuda başaracaksın ben sana inanıyorum neleri başarmadın sen bunu başaramayacaksın" demişti tabi ben çok kötü etkilenmiştim. Sonra 15 tatilde karne günü tam 10 zatıf getirdim eve giderken korka korka gidiyorum diyorum acaba annem napacak diye sonra eve girdim annemden tık yok ilk defa annem birşey olmamış gibi davrandı ama biliyor karnenin bana en büyük tokat olduğunu o yüzden birşey demiyor sonra odama girdim bekliyorum saate bakıyorum ne zaman günün anlam ve önemini belirten konuşmayı yapacak diye sonra geldi annem dediki "sana sadece 2 seçenek sunuyorum ya okumaz milletin eline bakarsın yada okur hayatınu kurtarır kendi paranı kazanırsın" dedi kaldım bir sonra ağzımdan "okuyacağım" çıktı. 2. Dönem mart ayında dedemi kaybettik tabi ben çok çalışıyorum öyle böyle değil dedemi kaybettikten sonra verdiğim söz hep aklıma geliyor daha çok çalışıyordum. 2. Dönem tam 10 zayıfı sorumluluk sınavına kalmadan kurtarmıştım ve herkes okul müdürü de dahil olmak üzere herkes şaşırmıştı. Şöyle söyliyim ben ondan önceki yıllarda hep başarısız bir öğrenciydim o yüzden hani kendimden umudum yoktu ama şimdi şunu söyliyim yaptığım mesleği seviyorum ve mezun olduğum zaman okulda derecem bile vardı o yüzden başarısız hiç kimse yoktur düştüğünüzde en dipteyken zirveye çıkabilirsiniz bu sizin elinizde olan birşey o yüzden başarısız olmakta başarılı olmakta sizin elinizde. Sizi seviyorum canlar hadi by
kocaman ihtimallerle başarılı olan insanların bilgisinden, deneyiminden, üzüntüsünden, hayal kırıklığından çok da fazla eksiği yoktur. hatta fazlası vardır ama aynı imkanlara ve acımasızlığa sahip değildir. başarısız insan diye bir kavram yok bence, kendini diğerleri için her anlamda feda eden insanlar vardır. bu da dünyanın en şerefli ve başarılı duruşlarından biridir. başarı sınavlardan iyi not almak, iyi bir üniversitede okumak, ev almak, araba almak, kariyer yapmak ya da güzel bir eşle evlenmek değildir. bazılarını misyonu, hedefleri olan insanları istediği noktaya taşımaktır. toplumun gözünden sadece hamallık yapmış gibi görünse de...
26 yaşındaki versiyonu için bana müracaat edilebilir. evet mühendisim işsizim hiç bir şeyi başaramadım bu hayatta. ne iyi bir ilişkim oldu ne aşık olduğum kıza açılabildim ne de aileme bir faydam oldu. ben fazlayım bu dünyaya. yüküm yük. hadi eyvallah bu dünyadan bir klavyesi bozuk mühendis geçti dersiniz.
başarısız insanı ancak başka bir başarısız insan tanımlayabilir. zira yeterince başarılı insanlar egolarından arınıp yola çıkarlar ve bu konulara takılı kalmazlar. başarısızlık bir nedene muhtaç değil sadece bir sonuçtur. kimse başarısızlığından ötürü yargılanamaz.
başarısız politikalar kafamıza üşüşürken. hiç bir bakanın. bakanı geçtim bir hademenin istifa ettiğini gördünüz mü?
başarısız insan yoktur az makarna vardır.
hayatı boyunca hiçbirşey başaramamış başarmaya da umudu kalmamış, okulu bitirmeyi bile becerememiş mezun sevgilisinin sırtında asalak gibi yaşayan, etrafındakilere 5 kuruş yararı olmayan adamdır.
montla yatağa girer mesela, ağzında olan sigara bitmesin de bir daha yakmak zorunda kalmayayım diyecek kadar tembeldir. defalarca aynı başarısızlıkla yüzleşse bile buna gülecek kadar laçkadır.
ayrıca üzülmek istiyordur beklentileri boşa çıkarttığı için belki ama bunu ifade etmekte sıkıntısı vardır. oysa böyle olmamalıydı diye başlayan her cümlenin sonunda elde boş teselli kalacağını biliyordur, bir yere sıkışmış kendini aşması gerekirken daha çok içe kapanarak bu lanet anın geçmesini bekliyordur.
teslimiyetçi de olabilir tam onu bilemeyeceğim ben.
kendi potansiyelini keşfet masalının hep iyi sonlanmayacağını düşünecek kadar karamsar da olabilir.
başarısız bir insan başarısız bir çevreden geliyordur.
başarı bir çok kategoride değerlendirilir. herkes başarıyı bir kalıba sokabilir. fakat psikolojik olarak başarı olumlu motivasyon olarak düşünülmelidir.
olumlu motivasyonun oluşabilmesi için olumlu bir çevre gereklidir ve bu çevre daha anne karnında bireyde şekillenmeye başlar.
birey çevresinden edindiği olumsuz davranışlar örneğin sosyo ekonomik seviye, iletişim eksikliği, sevgi eksikliği, huzursuz bir aile gibi nedenlerden bireyin başarılı olmasını güç bir duruma sokar.
belki birey bir ada satın alacak kadar zengin olabilir, dünyaca ünlü bir futbolcuda olabilir bu durumlar kapitalist algı biçimimizin bunu bir başarı olarak görmesidir sadece. dolayısıyla birey olumlu bir motivasyon yaşamamış olabilir. ayrıca başarının elde "ettiğin kadar" görülüyor olması ve düşüncemizde yer buluyor olması, dünya toplumlarının ne kadar acınacak bir düşünce seviyesinde olduğunu gösterir bize.
sonuç olarak başarısız insan başarısız bir çevrenin ürünüdür
benim ulan. kaybeden deyince pis ee kötü oluyo kaybedenler kulübü deyince herkeste bir ayyaş havası ah aah hep kaybetmişimdir zaten halleri. evet yenildim ama bir daha deneyeceğim belki yine yenilirim ama bu seferki daha iyi olacak.
gayret gösteren fakat algısı açık olmayan insandır. buna kendini inandırdığı için başarılı olacaksa da olamaz. kendine güveni bitmiştir. acaba sorularıyla yaşar hep.
