ODTÜ'yü ODTÜ yapan özelliklerden biri Boğaziçi ve istanbul'ü çok büyük ve erişilmez gören Anadolu'nun yiğit delikanlılarının çekim merkezi olmasından dolayıydı. Özel üniversiteler bu kadar yaygınlaşmadan önce Boğaziçi, istanbul ve izmir elit kesimlerinden beslenir, Anadolu'nun parsasını ODTÜ toplardı.
Önce Hacettepe, sonra BiLKENT, ODTÜ'ye en çok darbe vuran üniversiteler oldu. Zaten istanbul'u veya Boğaziçi'ni tercihe meyilli olmayan Anadolu öğrencisi özellikle Bilkent'te Boğaziçi hayallerini yaşayabileceğini gördü (bunun için 80-90 yıllarındaki Boğaziçi - Bilkent yarışına bakılabilir. ilginç bir şekilde çok iddialı olan ve Boğaziçi'ne çok sağlam bir alternatif oluşturan Bilkent, onca imkan ve tantanasına rağmen Boğaziçi'ne yenildi).
istanbul'da ise Boğaziçi'nin rakipleri Sabancı ve Koç. Fakat Sabancı kampüs olarak felaket bir yerde. Bir numaraların rotayı önce Koç'a sonra Boğaziçi'ne çevirmesine sebep oluyor. Koç'un burslu bölümlerinin çok az kontenjan açması Boğaziçi için tehdit oluşturmuyor.
iTÜ'nün ingilizce eğitime geçmesi, istanbullu olup da Boğaziçi'ne alerjisi olan mühendis adaylarının ODTÜ'ye kaçmasını engelledi.
Tabi diğer sosyolojik etmenler de vardır ama genel trende baktığınızda özel üniversitelerden en çok ODTÜ'nün zarar gördüğünü söyleyebiliriz.
Edit: Yukarıdakilere bakarsak ODTÜ'nün ayağını Doğramacı'nın kaydırdığı gibi sığ ama anlamlı bir tespite bile varabilirsiniz.*
odtü'yü hiç de germeyen bir meseledir. zira ilk yüzde yer alan öğrenciler genelde sosyal yönü zayıf bireyler olup hayatlarına akademisyen olarak yurtdışındaki üniversitelerde devam ederler. odtü'nün hedeflediği kitleyse çalışma hayatına atılacak ve bu alanda başarılı olacak bireylerdir.
artık itü'nün bile gerisinde kaldığı içindir. son yıllardaki mezunların iş pozisyonlarına bakıldığında itü öğrencilerinin pozisyonlarının daha kaliteli ve cazip yerler olmasıdır.
eskiden boğaziçi ile kıyaslanan odtü'nün artık itü ile kıyaslanmasından kaynaklıdır.
