başarısızlık sebebidir.
sürekli kıyaslama isteği yaratır diğer ebeveynlerde, kıyaslarlar, överler, yere göğe sığdıramazlar. sizi de itin götüne sokup sokup çıkarırlar. belki çok iyi arkadaş olma ihtimaliniz olan komşu çocuğundan tiksinirsiniz. kabusunuz olur çıkar.
duygusuz çocuklardır. her şeyleri var ama duyguları yok, kahve değirmeninden farkları kalmıyor bir süre sonra, robotlaşıyorlar. ye-öğüt-sıç işlevinin dışına çıkamıyorlar. benim erkek kardeşim var, bütün komşunun çocuklarından daha başarılı, o biraz kahve değirmeninden farklı. ürettiği bir şeyler var, atıkları var, ama duyguları işlenmemiş vaziyette duruyor. ben çok başarılı biri değilim, ama bir kahve değirmeninden kolayca ayrılan yönlerim var: hiç tanımadığım birine sigara veririm, eski sevgilim 5 yıl sonra arasa kırmam konuşurum, patronum cumartesi günü rica etse akşama kadar çalışırım, dağları taşımış kadar yorgun olsam da biri benden bir bardak su istese erinmeden veririm, yalnızlığımdam kudursam dönüp de hiçbir kıza laf atmam, canım sıkılırsa bir rakı açamam ama bir sigara yakarım, ve ben duygularımı işleyerek yaşarım...
karşı komşumun kızı meryem.
o sene açılan anadolu öğretmen lisesine asilden girdi. çok salak olmasına karşın o liseyi kazanması kardeşimle ben de yıkıma yol açtı. hele hem okuyup hem de köşe başlarında o herif senin bu herif de benim diye dolaşması da cabasıydı.
anneme, orospu kelimesine eş değer kelimelerle meryem'i aynı cümlede kullanan serzenişlerde bulunmamıza karşın
o, ne derslerinden ne de aşna fişnadan geri kalıyor kız, siz?!? diyordu.
meryem şuan godoman biriylen evlendi. sosyal iletişim ağlarından gördüğümüz kadarıyla bir ay mısır yolcusu kalmasın diyor, bir ay italya yolcusu kalmasın.
anneme hak vermemek elde değil.
(bkz: helal olsun)
aynı zamanda kendileri ile beraber farklı bir kesimi daha meydana getiren çocuklardır. milletin çocuğunun başarısı ile hava atan teyzeler. bu teyzeler her geldiklerinde annelerin hırs seviyesini tavan yaptıracak başarılı çocukları örnek vererek tabiri caizse evdeki öğrencinin ağzına yüzüne s.çarlar.
(bkz: evlerden ırak)
"görümcemin apartmanında bir çocuk var mühendislik kazanmış geçen sene."
"bizim yan komşunun kızı hukuk kazandı işte..."
taşınılsa bile kurtulunmaz bunlardan.Yeni gidilen yerde illa ki çıkar öyle birileri. En olmadı hiç çıkmaz ise kendi yerlerine vekil diye akraba çocuklarını atarlar. Nedir bunlardan çektiğimiz ?!
komşunun tavuğu komşuya kaz görünür misalidir.aynı boku yersin adamla.ama çıkar bi büyüğün:"bak o daha güzel yiyor.." falan filan der.ömrümü yedi .mına koduklarım.
