bence güzel bir şey. Hiçbir şey hissetmeden günlerini geçirmektense ki ben o anlarda kendimi tam olarak bir saman gibi hissediyorum. Korku dahî olsa oralarda bir şeylerin olduğunu fark etmek hoş vesselam.
Tabiî bunu anlamam biraz kayıp ve biraz zaman gerektirdi. Hayat da işte bu değil mi zaten? Yaşamak bu. Teninin üzerinde ılık bir rüzgârın usul usul dolaşması ile benzer şekilde.
Doğada öylece oturup sadece dinlemeyi ve gözlemlemeyi çok severim ve şimdiye kadar insanlar âlemi içinde olan "gibi" ye hiç rastlamadım. Gibi diye bir şey yok doğada Ve aslında pek tabiî düşünülebilir ki insan doğasında.
her şey ne kadar bağlantılı. Yaşadığımız ve bir zaman bir yerlerde yaşayacağımız onca şey tamamen bağlantılı.
Bulunduğum noktadan bir adım ilerisine gitmemi engelleyen korkudur. Konfor alanımdan çıkıp risk almak yerine olduğum yerde saydım hep. Şimdi ne oldu ki başaramasaydım ne olurdu.
geleceği gerektiğinden fazla düşünme sonucunda ortaya çıkan korkudur. bir amacınız vardır, siz bu amacı gerçekleştirmek için çok çalışırsınız; ancak aklınızda, kalbinizde de bir korku vardır: başaramama korkusu. ya olmazsa, ya yapamazsam gibi sorular beyninizi kemirir, durur.
