bir insanın kendisine yapabileceği en zor eleştiridir. başaramadığını kabullenmek insanoğluna işkence gibi gelir. çünkü egolu ve hırslı yaratıklardır. ama bu kelime kullanıldıktan sonra da bünyedeki rahatlama hiç bir şeyle boy ölçüşemez, yenilgiyi baştan savmıştır, unutmaya hazırdır.
sokak lambasının ışığında karın yağışını izlerken pozitivistlerin metafiziği dışlayan küstahlıklarının saman alevi gibi sürüşünü ve özellikle günümüze değin gelen süreçte pozitivizmin etkisini kaybetmesiyle birlikte pozitivistlerin sıklıkla söylediklerini düşündüğüm bir şarkı sözüdür.
başaramadım diye bir şey söz konusu değildir. yeterince denememişsindir. vazgeçmişsindir. asıl vazgeçtiğin an kaybedersin başaramadığında değil. " Hep denedin, hep yenildin. Olsun. Gene dene, gene yenil. Daha iyi yenil " dir mesele.
