40 gün önce falan erkek arkadaşımla aramın kötü olduğundan bahsetmişim, şimdilerde ayrıyız ama olayların gidişatı insana hayatı sorgulatıyor.
kendime üniversite başında, ilişkilerime önem vereceğimi, özen göstereceğimi ve ileride beraber olabileceğim için de artık olgun davranmam gerektiğini söylemiştim, ilişkimde inanılmaz sadık, anlayışlı yardımcı Ve sevimli bir tiptim buna rağmen erkek arkadaşımın yoğun ders düzeni katı disiplinli bir okul hayatı yüzünden ne yapsam yaranamaz duruma düşüyordum. iyi diyordum, dersleri önemli dikkatini dağıtmayalım aman üzülmesin aman gerilmesin.
ilişkilerde iyi bir sevgili olmayı başarmışım, ama o kadar başarmışım ki, bir gün gayet normal bir günümüzdü, beni bırakmak için arabasına gidiyorduk ki bir kutu çıkardı. Bir pırlanta, hayatının geri kalanını benimle geçirmek istediğine karar vermiş, haftasonu annemlerin elini öpmeye gideriz, yarın anlamlar var şurada onlara uğrarız.
ya benim daha bitirmeme 2/3 sene var üniversiteyi, teklifi kabul edemem derslerim yoğun, daha çocukluk zamanlarımı atlatamamışım, şaka olmasını umdum ama maalesef çok kötü bir şekilde gerçekti. Erkeklik gururu mudur bilemiyorum artık, hayatında ilk defa evlenme teklifi edip reddedilince de olabilir, bir anda ufak sorunlar bahane edildi.. bitti.