Luther'in katolik kilisesine karşı baş kaldırmasını hazırlayan dini çatışma.
Papa 10.leo, 31 mart 1515'te roma'daki saint-pierre kilisesinin yapımının bitmesi için iane verecek olanların yararına bir af çıkarmıştı. Bu bağışlamanın va'zını almanya'nın bir kısmı için magdeburg ve mainz başpiskoposu albert 5.brandenburg'a bırakmış, toplayacağı paraların yarısını alıkoymasına izin vermişti. Ancak, üzerinde bulunan birkaç başpiskoposluğu, papalık meclisine borçlanmış olan alber fuggerlerden ödünç para almıştı. Bu sebeple bağışlama paralarından payına düşecek olan parayı ödünç aldığı paraya karşılık rehin olarak gösterdi.
Vaız işi dominikenlere verildi. Başvaiz johannes tetzel, bir ruhu araf'tan kurtarmak için maddi yardımın en şaşmaz bir yol olduğunu iddia edecek kadar ileri gitti.
Çağdaş din adamlarının birçoğu bu aşırılıkları üzüntüyle karşılıyordu. Luther daha da ileri gitti, bağışlama ilkesine karşı savaş açtı. 1517 senesi toussaint yortusu arifesinde wittenberg kilisesi kapısına yapıştırdığı 95 maddelik ilanda kilisenin para toplama sistemine ve servetine karşı çıktı. Luther'e göre papanın yaptığı bağışlamalar ancak papa tarafından verilen cezaların bağışlanması olabilirdi. Tetzel buna karşılık verdi. luther buna 1518 yılı mart ayında inayet ve bağışlama hakkında bir vaızla cevap verdi ve bu vaız da, 1517 bildirileri gibi basıldı ve yayımlandı. Bu vaız ingolstadt'ta başpapaz ve profesör olan eck tarafından cevaplandırıldı. Luther tartışmaya devam etti. Yayımladığı bildiriler bu arada roma'ya verilmişti. 1519'da 10.leo bazı vaizlerin hükümlerinin yanlış olduğunu kabul etmekle beraber luther'in af konusunda ileri sürdüğü fikirleri mahkum etti.
