Kıymetli malı olanlar bağırmaz..... Domatesçi, zerzevatçı bağırır ama kuyumcu bağırmaz.
Eskici bağırır ama antikacı bağırmaz. Düşünen bağırmaz. insan bağırırken düşünemez.
Düşünemeyenler ise hep kavga içindedir.
karşındaki insanın bilinçaltına direk olarak senin düşman olduğun düşüncesini seninle savaşması ya da kaçması gerektiğini anlatan davranış biçimidir. ses yükseldiği anda ne söylerseniz söyleyin ne kadar yapıcı da olsa söyledikleriniz önemi kalmaz siz artık düşmansınız.
--spoiler--
Hintli bir ermiş öğrencileri ile gezinirken Ganj nehri kenarında birbirlerine öfke içinde bağıran bir aile görmüş. Öğrencilerine dönüp "insanlar neden birbirlerine öfke ile bağırırlar?" diye sormuş. Öğrencilerden biri "çünkü sükunetimizi kaybederiz" deyince ermiş "ama öfkelendiğimiz insan yanı başımızdayken neden bağırırız? O kişiye söylemek istediklerimizi daha alçak bir ses tonu ile de aktarabilecekken niye bağırırız? " diye tekrar sormuş.
Öğrencilerden ses çıkmayınca anlatmaya başlamış: "iki insan birbirine öfkelendiği zaman, kalpleri birbirinden uzaklaşır. Bu uzak mesafeden birbirlerinin kalplerine seslerini duyurabilmek için bağırmak zorunda kalırlar. Ne kadar çok öfkelenirlerse, arada açılan mesafeyi kapatabilmek için o kadar çok bağırmaları gerekir."
"Peki, iki insan birbirini sevdiğinde ne olur? Birbirlerine bağırmak yerine sakince konuşurlar, çünkü kalpleri birbirine yakındır, arada mesafe ya yoktur ya da çok azdır. Peki, iki insan birbirini daha da fazla severse ne olur? Artık konuşmazlar, sadece fısıldaşırlar çünkü kalpleri birbirlerine daha da yakınlaşmıştır. Artık bir süre sonra konuşmalarına bile gerek kalmaz, sadece birbirlerine bakmaları yeterli olur. işte birbirini gerçek anlamda seven iki insanın yakınlığı böyle bir şeydir."
Daha sonra ermiş öğrencilerine bakarak şöyle devam etmiş: "Bu nedenle tartıştığınız zaman kalplerinizin arasına mesafe girmesine izin vermeyin.
Aranıza mesafe koyacak sözcüklerden uzak durun. Aksi takdirde mesafenin arttığı öyle bir gün gelir ki, geriye dönüp birbirinize yakınlaşacak yolu bulamayabilirsiniz."
--spoiler--
Laftan anlamayan bir bünyeyi hizaya sokmak için yapılır. Babanın Laftan anlamayan çocuğuna bağırması gibidir, halen işe yaramadıysa sevgi gösterisi yapıla bilir.
Ortamda üstünlük gösterme ve suçluluk psikolojisi olarak da kabul edilir.
kimi zaman gerekli olan bir stres atma yöntemidir,birine değil de,sadece sustuklarına,susmak zorunda kaldığın anlara karşı,uygun bir alanda veya ansızın boşluğa bağırmak iyi gelir.
insanın içinde büyüyen ünlemlerin oluşturduğu, mutluluk veyahut mutsuzluk hissiyatının, sesli açığa çıkan halidir. Eylem başladığı an,
Durması ve durdurulması, imkansızdır.
Kişinin ses tonu düz ve tiz'dir.
