sektörel bir alışkanlıkta olabilir. zira bangır bangır müziğin çaldığı bir ortamda çalışan insanlar, kendi aralarında bile olsa kısık sesle konuşamayacakları için, bir süre sonra alışkanlık haline gelebilir.
yüksek sesle konuşmayı kendine olan güven olarak algılayan insandır. bu düşünce doğrudur. ancak ayarında olursa doğrudur. kıçına yılan akmış gibi bağırmak iticilikten başka bir şey değildir.
bi de boş konuşuyorsa rezil eder insanı. bir cafeye gider oturursun ya da otobüste mesela o kadar gereksiz şeyler anlatır ki yok kuzeni böyleymiş o kız şöyleymiş.sen orda ezilir büzülürsün.sessiz konuş biraz desen de 1 dakika sonra aynı tonda konuşmaya devam ederler
heyecanlı insandır, kişi kendinden bilir işi,bağırmanın insan algısı üzerinde etkisi olduğunu düşünmektedir.yada hiç öyle değildir sadece çok tezcanlı bir arkadaştır.
