yaratılışçı teorinin en büyük dayanağı daha doğrusu bütün dinlerin dayanağı olan "madem bir yaratıcı yok o zaman bu kadar kompleks sistemler nasıl oluştu? akıllı bir tasarım olmadan bütün evren nasıl bir düzen içinde durabilmektedir?" sorularının gerçek karşılığı olan durumdur.
sakın o "muazzam bir düzen" içinde yürüyen sistemler biz algılayamadığımız için "muazzam" olmasın. bir ilk okul öğrencisine integrali anlatsak anlayacak mı? anlamayacak.
işte insanoğlu da 60.000 yıldır kendi algılayamadığı ya da anlayamadığı her şeye "ben bunu çözemedim o zaman mutlaka bir yaratıcı olmalı. ben çözebiliyorsam var, ben çözemiyorsam yok" mantığı ile yaklaştığından, kendini evrenin merkezine koyduğundan, tanrısını da kendine göre şekillendiriyor. demiyor ki "ben bunu anlayamıyorum. o yüzden hakkında kesin bir yorum yapamam"
kısaca bugün bizim anlayamadığımız o kompleksliği 500 sene sonra insanlar çözebilecektir belki. nasıl ki 200 sene önce uçak araba yoktu 200 sene sonra da teknoloji daha ilerleyecek ve daha çok soruya cevap verecek. unutmamamız gereken biz kocaman bu evrenin sadece ufağın da ufağı parçalarıyız.
biz bir şeyleri çözemiyoruz diye o gerçekten karışık olmak zorunda değildir. biz onu o anki bilgimiz ile çözemediğimiz için bir komplekslik vardır.
