Bazen bağlaçlardan sonra gelen kelimeler o kadar can yakıcı olur ki, yaşama sevincinizi elinizden alır. Boğazınızın düğümlenmesine sebep olup konuşma özgürlüğünüze kısıtlamalar getirir. Bu durum hayatın bize " dur durduğun yerde mutlu olmaya hakkın yok " deme şeklidir.
Yere göğe sığdıramayıp,saçının her teline kadar sevilmeyi hak ettiğini düşündüğünüz biricik aşkınızdan duyacağınız ;
" Seni hep hayatımda olmanı istiyorum fakat arkadaşım olarak " cümlesi bu duruma son derece iyi bir örnektir.
