insan kendisi neye inanacağını seçer, neye bağlanacağını belirler ve kendi eliyle yapar düğümleri. Kimi bağlar, sizi daha dik yapar, daha ileriye gitmenizi sağlar ve kimleriyse sizi yerinize çakar, çürütmeye başlar. inançlarınız sizi taşısın, siz onları değil. Felçli gibi kalmanıza neden olan bağları çözün ve özgür olun, güçlenebilin. Ayrılamadığınız yerin mahkumu olursunuz.
Hiçbir kişiye, canlıya, unsura, delice bağlanmak sağlıklı değildir.
Hayatınızdan şıpp diye yok oluverir, damdan düşmüşe dönersiniz.
Herşey, kararında güzel, kör olmadan.
En büyük hata. Hayatının merkezine koyar, onsuz yaşayamicak gibi takılırsın. Sonra seni götünün üstüne oturtunca fazlasıyla acı çeker yokluğunu ararsın çünkü bağlandın. Salak seni. Yani kendim.
ilgi ve sevgi ile doğru orantılı olsa bile neticesi felakettir, sağlıksızdır.
Anne baba kardeş sevgili arkadaş fark etmez, bu konuda insan acı çekmek istemiyorsa biraz bencil olmalı, aşırıya kaçmadan da sevebilmeli. Olmuyorsa da sakince çekip gidebilmeli.
Mantık en doğrusunu söylüyor ama ya hisler?
üzülme sebebi, yapılabilecek en büyük hatalardan biri.
bir erkeğe, kadına bağlanmak da değil he. yapı meselesi heralde.
çok beğendiğin bi t shirtüm vardır mesela, hep onu giymek gelir içimden, leş gibi olana dek.
ona bile bağlandığımı düşünürüm hep. ayakkabılarım, montlarım, hepsinin arasında birer favorim vardır yani.
biz hayvan severler, hayvanımıza bile bağlanırız mesela. hiç gitmeyecek gibi bağlanırız hem de.
ama bir gün o tshirt küçük gelir, mont eskir, ayakkabı parçalanır. hiç dönmeyecek gibi gider yani.
tüm hayatım böyleyken bir kadına bağlanabilmek, bağlı kalmak da elzem oluyor tabi, kaçınılmaz.
hiçbirimiz düz adam olmayı kabul etmeyiz ama düz adam hakkında saydığımız özelliklerin
birden çoğunu da taşırız üstümüzde. o yüzden bağlanırız işte. düz adam yalnızlığa alışmıştır mesela,
yeni birileriyle tanışmak artık yorar onu. o yüzden bağlanır birilerine. hatta hiç ulaşamayacağı birine.
ipin ucu kaçtı iyice, demem o ki bağlanmak, sadakat ile alakalı bir şey bence. hata kısmı da orda başlıyor.
ama gün gelir gösterilen sadakat döner geri, belli mi olur, ne demişler;
yuvadır kuşlara, dart vedır toprağa, gad fağdır doğaya, ormanlar yurdumda !
insanlar arasında bağımlılık ile birbirine karıştırılan duygu. birine bağlılık değil bağımlılık yaşıyorsan, o her şeyi mahvediyor. karıştırmamak lazım.
değişmezlik. düşünceye bağlanmışsa birey için hiç iyi olmaz.
çünkü yenilikçi olamamanın ön koşuludur.
fakat kişilere bağlanmak kanımca doğru bir eylem, aileye bağlılık mesela. yıllar sonra geriye döndüğünüzde hayatınızda bir şeyler olacaksa bu ailenize ve sevdiklerinize gösterdiğiniz bağlılık sayesinde olacaktır.
