hayatlar vardır, anne rahminden bu dünyaya çıkmayla başlamayan. başlayamayan. hayatlar vardır, bir türlü neye, nereden başlayacağını bilemeyen. ve her seferinde ısınma turları esnasında sakatlanıp da hayat denen maça başlayamayan hayatlar.
hayatım var benim. bunca yıldır kimseye nasip olmayacak şenlikte yaşanan.. başlayıp biten, bitip başlayan. yüz yıla sığmayacak, yüz satırda anlatılmayacak bir hayatım. soluk soluğa, sıfır pişmanlıkla, dişe diş, kana kan, tere kor, kora köz.. tene ten cana can. bugünse tam ortadan yarılan.. hiç yaşanmamışçasına sonlanan.
ısınmıyor kanım. ısınmıyor bedenim. ben, üşüyorum. avuçlarıma üflüyorum nefesimden. ve bir yazı arıyorum hayatımın geleceğinde. çok güzel gülen bir perinin gamzesinde yazılı olan o hayali "start" yazısını göremiyorum. göremediğim için de bir türlü başlayamıyorum. hayata.
benimkisi hayat denen koşu bandında koşmak. benimkisi mükemmel bir tekrar. benimkisi muhteşem bir kayıtsızlık. benimkisi...
öylece debelenip duruyorum. inançlarım birbir yok olurken insanlığıma suni tenefüs yapacak hiç kimse yok. inançlarım bir bir yok olurken kendi kulağıma fısıldıyorum, "büyümek bu olsa gerek!"
kendimi kendi ellerimden tutup da götürüyorum sinemalara yeni gelen filmlere.
konserlerde iki kişilik bilet alıyorum. kitapların altını çizmiyorum artık. üstünü karalıyorum.
ben, ölüyorum. fizyolojik bir ölüm değil bu. ruhsal! ruhu nasır tutmuş tüm insanlara küfür etmiş bu adam topyekün nasıra kesmiş.
kim kaldırabilir bu ölümü benden başka, onu da bilmiyorum.
bilmediğim için de başlayamıyorum.
sakallarım çeneme batarken, ben, elleri ceplerinde koca bir bebek olarak işe gidiyorum. para kazanıp harcıyorum. orgazmlar yaşıyorum. sevişiyorum. öpüyorum. ısırıyorum. koparmak için.
kopmuyor. olmuyor.
insanlığım can çekişiyor. enseme bir dövme düşünüyorum. hayatımı özetlemesi için. dört harften oluşan bu kelimeyi sadece size söylüyorum. yaklaşın iyice. çünkü çığlık çığlığa söylesem de çıkmıyor sesim;
veda bile edilmemiştir.. sadece edepsiz bir kaç söz dizisidir belki ağızdan çıkan. ''yaşandı, bitti saygısızca..'' aramaz, sormazsınız aylarca, kim bilir belki yıllarca.. bir yerlerde rast gelmiyorsanız, unutmuşsunuzdur zaten kolayca.. somutluktan ziyade soyutluk kalır geriye.. ama bazı kırıntılar vardır, süpürseniz dahi gitmezler. ''yeter çek git güneşimden ya da beni bana bırak..'' eğer bir aşk hikayesinin sonu, soru işaretiyle kapandıysa o hikaye aslında yeni başlıyor demektir. zira; nokta konmuş olsaydı, keşkeleriniz yakanızdan çoktan düşerdi emin olun.. bir yerlerde eksik olan bir şeylerin var olduğunu hissettiğinizde, o aklınızda yer eder. ve bu sistematik olarak bilinçaltınıza iner.. akabinde, sonladırma eylemi zihinen gerçekleşmemiş olur. burada en önemli nokta; imkansız olarak görülen olayın yeniden can bulmasıdır bir nevi.. ve de umutların tükenmesidir, karşınızdaki bireyin sizi tamamen unutmasıdır. resmen silik olduğunuz eski hatırayı yeniden gün yüzüne çıkartmak; vampiri sığınağından çıkartıp, güneşin ortasına koymaya benzer.. öncelikle, şartların olgunlaşmasını beklemek gerekir.. şartlardan sonra, kişilerin olgunlaştığından emin olmak alır bu sırayı.. bu aşamaya gelenler, balıklama atlayışa geçmeden önce kendilerine belli bir zaman dilimi vermelidir.. tüm bu duygu selinin "yokluk"tan daha ileri bir şey olduğuna emin olana kadar, hatta emin olmak için belki "yeni" insanlarla deneyip istediklerinin illa "o" olduğunu gözleriyle görene kadar beklemelidir.. sonuçta kaybedilecek şey, üç beş aylık bir tanışıklıktan çok daha ilerisidir.. evet, yeniden hortlatmak o kadar kolay değildir..
düşünülmesi gereken şeyler çoktur.. mesela; ukte.. tamamen ukte kaldığı için mi tüm bu çaba? ya da, bencillik.. sırf kendi merakınızdan dolayı, bir insanın yerleşmiş düzenini bozamazsınız.. şöyle bir durumda söz konusudur ki; eski bir binanın üstüne, yeni bir bina inşa etmeye çalışmak.. böyle bir şey olamaz. ya yeni bir arsa almalısınız ya da eskiyi yıkmalısınız.. eskiyi yıkmakta öyle kolay bir iş değildir. demem odur ki, ''bitti'' denilen nokta ve artılar&eksiler çok iyi hesaplanmalı. bir anda öyle haldır huldur olucak mevzu bahis değil. ''sonra sen geldin arasından sislerin.. romeo..'' yok işte öyle bir şey.. sabırla beklemeli ve tüm getirisi, götürüsü iyice sindirilip başlanmalıdır.. zaten her şey bitti derken çıkagelen insan; gizemlidir en başta.. her zaman çözülemeyen olmak ister bunlar. hiç bir sebep göstermeden aniden yok olur, tam ''gitti artık, her şey bitti, her şeyden vazgeçti herhalde.'' dediğiniz anlarda karşınıza çıkıverirler. karşı tarafı şaşırtmaları çok meşhurdur. ve belki de bu yüzden böylelerinden vezgeçmek çok ama çok zordur. evet.. ''beni hala eskisi gibi deli sanıyorlar..''
sözüm odur ki, bazı hikayeler noktalandırılmayı bekler.. üstünden seneler geçmesine aldırmadan.. gün olur bir gün, aklınızdan silinmiş insan kapınızı çalıverir.. o kapıyı çarparak çıktığı halde..
