kült kelimesi kültürün köküdür ve kültür ise toplulukların alışkanlık hâline getirdiği şeylere denir. buradan hareketle bir ateistin inşallah demesi, dini kült kelime ve deyimlerin dile ve dolayısıyla kültüre ettiği tezahür ile alakalı. yani sen şimdi çelişik bir aptal değilsin sevgili ateist, gönül rahatlığıyla inşallah diyebilir ve bayramlarda "bayramın kutlu olsun" diyebilirsin. umarım'da da diretmenin çok bir anlamı yok fakat ben umarım'ı daha çok sevdiğim için kullanmakta bir beis görmüyorum. iki beis görüyorum, zira um arısı diye bir şey yoktur.
bazı kalıplaşmış söz öbeklerinin türkçe de sık kullanılmasından dolayı her vatandaş gibi ateistlerinde gerçekleştirdiği eylem. müslümanlar ın uğur getirsin diye ağaçlara kurdela bağlamalarından farksızdır.
insanı yaşadığı tinden ayıran tinsiz ve düşüncesizlerin sıradışı karşıladığı davranıştır. bunu söyleyen insan, bu kültürün içinde yetişmiş, konuşmayı burada öğrenmiş, temenni ve arzularını pekiştirmek için içinde bulunduğu zamane türk tininden beslenmiştir. sıradan ve haklı bir söylemdir. hiç bir yanlışlığı yoktur. inşallah onun için "umarım olur" anlamındadır.
saadet partisi genel başkanı numan kurtulmuş'un seçim dönemi katıldığı bir programda açıklayarak beni aydınlattığı durumdur. aklımda kaldığı şekliyle özetlersem açıklama şöyledir: ülkemizde müslüman, yahudi, hristiyan, bir dine mensup olmayan, ateist...vs insanlar vardır. ancak bunların hepsi sosyolojik müslümandır.
çok büyük bir ayrıntıdır. hatta bunlar aslında kolpa ateisttir. di mi? hadi len. eğer yaşadığı kültüre uyum sağlamışsa ağız alışkanlığı yapmıştır. ateist olmadığını göstermez. inşallah islami değil arap kültürüyle alakalıdır. her neyse gecenin bi yarısı bu kadar abuk bi konu açılmasını ve benimle beraber toplam 10 entry yazılmasını kınıyorum. (bkz: yazarların uykusuz olmaları)
inşallah kelimesine benzer tek bir kelime vardır o da "umarım". e şimdi bunu türkiye'de kullanan insan var mı? ben bir iki kere duymuşumdur birinden. adam ne yapsın küçüklükten beri olmasını istediği bir şeyi söylerken umarım yerine bu kelimeyi söylemesi gerektiğini duymuş, öğrenmiş. derdini öyle anlatıyor. bunlar küçük ve görüldüğü gibi biraz düşününce cevabının çok basit şekilde bulunabildiği şeyler. çok takılmaya gerek yok.
geleneklerde var olanı yadırgamamaktır. bu ateistler el de öper, bayram da kutlar, mekana girip "selamunaleyküm agalar" da der, yeni evlenenlere "allah, bir yastıkta kocatsın" da der, sevip de kavuşamayanlara "allah kavuştursun" da der... der oğlu der anlıyacağınız. ne desin lan? "allah kavuştursun, tabii varsa, ekikiki" mi desin? ha, bunları yapmamak için kasıyorsa kendini, s.kerim böyle aşkın ızdırabını demek isterim kendisine.
