milliyetçilikle ilgili atatürk le ilgili girdiğim entrylerde yaşadığım durumdur. yazdıklarım bazılarının canını acıtor demek ki eksiliyor. ama güzel bir his *
'' doğaldır, herkes benimle aynı fikirde olmak zorunda değil '' düşüncesini, eksi oylanacak kadar dokunmuş demekki düşüncesiyle birleştirerek insanın gururlanması.
bazılarının ''alimlerine'', ''kanaat önderlerine'' laf edince hem eksilenir, yetmezmiş gibi bir de özelden rahatsız edilirsiniz, zira attıkları her mesaj ve verdikleri her eksi onlara ahirette karma puanı olarak geri dönecektir. bizi zındık saydıkları için verdikleri her eksi zaten cihat kapsamına da girmekte, oradan da bonus sevap kazanmaktadırlar. adama sorarlar, madem alimine bu kadar güveniyorsun, çıkıp açıkça tartışalım, göt et beni, sen de kurtul ben de. neden çekinip böyle eksileme gibi şeylerin arkasına sığınıyorlar acaba?
