Bir entrysini daha okudum geçen gün..
Saygı duydum, helal olsun dedim. sözlükte sevdiğimiz saydığımız abimiz dediğimiz dedektif'i ziyaret'e gitmiş, yakmışlar nargileleri muhabbetin dibine vurmuşlar..
Neden helal olsun dediğimide şu cümleleri ile açıklayayım :
ya hu arkadaşım. neden kıskanıyorsun? eğer gelmek, katılmak istiyorsan buyur gel. karşı çıkan insan değildir. bizzat gördüklerimizi, görebildiklerimizi yazıyoruz. gusul abdestsiz gezmeyen, namaz abdesti almayı bilen herkesle oturup sohbet ederiz. güzellikleri, muhabbeti paylaşamadıktan sonra ne anlamı var? yüz bin ileti girmiş bir yazar olsan, herkes senin mahlasını bilse ne olur bir kaç arkadaş edinip bir yerlerde capcanlı konuşamadıktan sonra...
(bkz: #18812832) huzurevi'ni çok güzel anlatmış yazar.
--spoiler--
öyle ya, huzur evi. huzur bulunan yer. burada bulamadığımız huzuru umarım sen orada bulursun anne. öyle ya, huzur bulunmasa neden huzur evi densin? yalnızlar evi denilebilirdi pekala!
--spoiler--
(#18812832) yine yaptı ustad, ustadlığını. aslında kendimize ne kadar düşman olduğumuzu bir kere daha vurdu yüzümüze. ileri medeniyet olarak yaşlılarını bir sandala koyup nehire bırakan skandinav halklarını gören bir toplumuz nede olsa.
--spoiler--
.....bir dedenin torunun minik ellerinden tutup onu parka götürmesinin karşılı olan mutluluğu Allah bu dünyada henüz yaratmamıştır ve yaratmayacaktırda.
--spoiler--
birazdan bizim oğlanı dedesinden almaya gideceğim. düşünüyorum şimdi, acaba almasam biraz dahamı kalsa dedesinin yanında.
kişiliği çok sağlam geleneksel türk örf ve anenelerine bağlı bir türk genci olup. nesli azaldığından dolayı koruma altına alınmış. çok kaliteli bir şahsiyettir. sağlam tespitleri olan elit bir insan.
