evde aile ile yapılan bir kahvaltının çok şeyler ifade ettiği mevzudur. 3 gün boyunca olacak daha ne olsun. gurbette okula gidenler var çalışanlar var evlenip taşınıp gidenler var. mutlaka çocukken ki duygular olmuyor ama ne bileyim camdan görüyorum dışarı çıktım az evvel dışarıda gördüm ailesinin yanına gelen gurbetçiler vardı mutlulardı sanki..
Hani dini ritüellerin bir mükafatı olarak çok güzel ama geleneğin bir uzantısı olarak oldukça sıkıcı, içinden samimiyetsizlik akan günlerin en çok bir araya geldiği zamanlardan oluşuyor ya işte o an bütün mana buhar oluyor. Vatandaş beni arayıp sormayacak 1 sene bir günde mi aklına geleceğim ya da 36o gün kalbimi kıracak ben onu 3 günde mi affedeceğim? Bayramlar gelecek, sen ciğeri peş para etmeyen insanlara ödün mü vereceksin? Bizden istenen tam olarak bunlar. Kusura bakmasınlar paskalya pazarında bile bundan daha dürüst insanlar.
benim için öyledir. hatta içim sıkılıyor şu akraba ziyaretlerini falan düşündükçe. baştan aşağı samimiyetsizlik kokuyor. zaten yılda bir görüşüyoruz onu da görüşmesek olur diye düşünüyorum.
Daha çok yaz bayramlarında olan durumdur. Kış bayramı olsa soğuk bir kış günü bayramlıklarını giyen bayram çocukları ve akrabalarla bayramlaşma bol olur. Fakat yazın bayramlık giymeyen bile var. Çocukluğumda ramazan bayramı kasım ve aralık, kurban bayramı ocak veya şubata denk gelirdi. O bayramlar kendisini özletti.
