ailemin yanına gidecek bilet bulamadığımdan bu bayram yaptığım olay. koskoca 9 günlük bayramı evde yalnız geçirdim. şimdi tüm ailemi tek tek aradıktan sonra bir kase nesfiti televizyonda bu tarz benim izleyip özgürce ağlayarak geçiriyorum. telefonda herkesin benimle acıyarak konuşması ve anne-babamın sesindeki burukluk ağır geldi sözlük.
Hayatımda ilk defa yaşayacağım şey. Bayramında, din olayında değilim de; işte ailenin yanında olmak istiyor insan. Babam az önce Gaziantep'e gitmek üzere yola çıktı. Bari ben de izmir'e, annemin yanına gideyim dedim... inşaatlar başı boş, sahipsiz kalmasın diye Yok dedi bizimkiler. Şimdi kaldım tek başıma, işin kötüsü akraba falan da Yok Antalya'da amk. Koca bayramı şimdi öyle evde tek başıma otura otura geçireceğim.
kendine "bayram dediğin nedir ki insanların seçtiği gün işte diğerlerinden farkı yok amaan" desen de yine de hafiften koyan bir durumdur. neyse diyip geçilir.
