Annem o aralar köydeydi, babam da bir iş için buraya gelmiş sonra dönecekti. Bayrama da az kalmıştı.
babama "biraz bekle, benim sınavım var, sınav bitsin beraber gidelim köye, arife gününden bi gün önce gideriz" dediğim halde "yok, benim köyde işim acele, sen kal, ben sana paranı veririm, sen gelirsin" dedi.
Aşırı derecede sinir olmama rağmen peki diyerek geçiştirdim.
babam bayramdan 4 gün önce köye gitti. Bana da yol parası olan 7 lira verdi.
bayramdan bir gün önce yola çıktım, geçen otobüslere el kaldırıyorum, hepsi dolu.
tam 8 otobüs geçti, 8i de dolu olduğu için almadı beni.
aklımdan otogara gitmek geldi ama babam düz 7 lira verdiği için otobüs parasını otogara giden dolmuşa veremezdim, otogar da uzak olduğu icin yürüyemezdim.
babama içimden söverek eve geldim.
arayıp gelmiyorum köye dedim ve vurdum kafayı yattım.
sabah kalktığımda bayramdı.
ailem kurbanı kesip yerken ben evde tek başımaydım. 7 lira ile pişmaniye ve kola aldım. Akşama kadar pc oynadım. Bunu yaşadığımda ise en fazla 14 yaşındaydım.
Akşam komşu yemeğe çağırdı da şükür aç ölmedim..
havadan nem kaparsın, biteviye için burkulur. ve komşunun kapısının önündeki ayakkabı kalabalığı; yalnızken unuttuğun yalnızlığını, bir tokat gibi yeniden yüzüne vurur...
bazen de elinde telsiz, dışardaki toplumsal olayın seyrine kaptırırsın kendini. bir ara boşluk bulursun sigara vs. içmeye. işte o an aklına gelir bugün bayram!
kötü bir durumdur. "bayram neymiş" bile dese bu kişi yalnızlığını en iyi insanların birbirleriyle geçirdikleri vakitleri gördüğünde anlar ve ister istemez üzülür.
insan dediğin topluluk halinde yaşar, etkileşim içindedir başkalarıyla. danamısın sen çekiliyorsun köşeye? danayım diyorsan amenna.
tanımıyorum kimseyi deme lüksü de yoktur. çıkıp 2 komşunun kapısını çalıp bayramınızı kutlarım dese o bile bir şey. o komşularda dingil değil ya evlerine davet edip 2 muhabbet edersiniz.
çıkın la şu ininizden. hayat sizin düşündüğünüz gibidir. yalnızlığı düşünürsen yalnız kalırsın tabi.
şuan yaşadığım durumdur, ama evde hep tek olunca insan alışıyor galiba..
koymuyor biyerden sonra.
baba ailesini görmeye gitmiş, anne ailesini görmeye gitmiş, ben ne bok yiyorum.
benim ailem yok mu lan dedim.
sonra güldüm.
kısacası bayram dediğin nedirki diye söyler, kendi kendini avutur insan bugünlerde.
zor durumdur. iki bayramın birini bu şekilde yaşayan ben için çok uzak bir duygu değildir. ayrıca yazar dostumuzun ve sözlük ahalisinin bu vesileyle bayramını kutlamayı borç bilirim.
aileden, akrabalardan, arkadaşlardan yüzlerce km uzakta olmaktır. hüzünlüdür. ne gelen var ne giden oysa şeker bile almıştım lan belki gelen olur diye. napalım kendim yerim artık. *
nasıl koyar insana bi bilseniz. yaklaşık 6-7 bayram evde yalnız geçirmekteyim yaş oldu 22 zalımsın hayat. anne baba abi kardeş vardır ama şehir dışındadır. dersin ki içinden lan kapı çalsa da biri gelse bayramlaşsak diye gözün kulağın kapıda olur misafir gelmese bile bari şeker toplayan çocuk gelse de o halimi hatırımı sorup bayramımı kutlasa diye iç geçirilir. şu an olduğu gibi.. hüzün çöktü üstüme çok koyuyor insana çok. neyse hayırlı bayramlar sözlük ahalisi.
edit: kutlayan arkadaşlar teşekkür ederimmm :)).. ayrıca bunu eksileyen insan lan neyse mübarek günde kalp kırmayalım.
bayramsa bayramın mubarek olsun durumudur. zaten bayram orta yaş grubuna hitap eden bir paylaşım gibi durmamaktadır. özellikle bayramın tadını çocuklar ve yaşlılar çıkarır. bu iki gruptan birinin bayramı tek geçirmesi travma sebebidir. orta yaş grubu bunu fazlaca önemsemez, sağlık olsun der geçer.
