geçmişte maddi durumları çok iyi olmayan ailelerin bayramdan bayrama kıyafet almasının ve daha sonra herkes tarafından benimsenmesi sonucu oluşmuş gelenektir. hala bayramdan bayrama yeni elbise alan ve yeni şeyler giymek için bayramları beklemek zorunda olan çocuklar var ne yazık ki.
eskiden 1 ay önceden bayramlık alırdık. giymeme yasağı vardı. bir ay boyunca bakardık bayramlıklara. artık millet bayramlık da almıyor. olağan bir şey oldu bayramlar.
bayram için alınan kıyafet kadar bayram namazına bu kıyafetle gitmek de önemlidir.
sonra bayram süresi boyunca bu kıyafet üzerimizden çıkmaz. daha sonraları günlük kıyafet olarak kullanılır. ta ki yerini bir başka bayram kıyafeti alana kadar.
bir de o bayramlık kıyafetlerin alınmasının şerefine, kıyafetlerle koyun koyuna yatıp giyileceği zamanı beklerken hayal kurmak işin en zevkli yanıdır. o zaman diliminde küçücük veletler birer mösyö ve madam olmuşlardır hayallerinde. bu büyü el öpme seremonisine kadar devam eder. sonrası zaten malum.
(bkz: öp bakayım dedenin elini)
