uzun zamandır bayramlık almam. alamadığımdan değil, çok şükür çalışıyorum ve alacak gücüm var ama ne zaman bayramlık almaya niyetlensem yapamıyorum. aklıma hep bayramlıksız geçirdiğim o ilk bayram gelir. işin garibi kaç yaşımdaydım onu bile hatırlamıyorum ama o bayramı, arefe gecesini hep hatırlarım.
dar gelirli bir ailede büyüdüm. dişinden tırnağından kesip, tek memur maaşıyla çocuklarını okutmaya çalışan bir babanın evladıyım. borç harç içinde bir de her zaman '''aman çocuklarım kimseden geri kalmasın'' düşüncesiyle elinden geleni, haram yemeden yaptığını biliyorum. her bayram da bize bir kazak dahi olsa almaya çalışırdı ama o bayram o kadar sıkıntılı bir dönemdi ki alamadı adam. çocuk olmama rağmen anlayabiliyordum durumunu ama çocuksun lan işte! bekliyorsun ne olursa olsun. her arefe gecesi olduğu gibi o gece bayramdan önce son bir kez giyip evde tadını çıkara çıkara, aynalara poz vere vere dolanamamıştım. uyuyana kadar bekledim bir süpriz filan yaparlar diye. yapamadılar tabi. hem onlar istemez miydi? gece biraz ağladığımı hatırlıyorum. sabah kalkıp temiz kıyafetlerimi giyerken bir bayramlığımın olmayacağını tam olarak anlamıştım.
dışarı çıktığımda, misafirliğe gittiğimizde filan bütün çocukların üzerindeki kıyafetler yeni gibi geliyordu. içten içe üzlüyordum ama belli etmemeye çalışıyorum. büyükler tarafından gelen ''oo ne yakışıklı olmuşsun, ne güzel bayramlıkların var böyle'' iltifatlarına ''bunlar yeni değil ki'' buruk cevabını veriyorum. ''olsun yine de çok yakışıklı olmuşsun'' dediklerinde mutlu oluyorum tekrar. çocuk işte basit şeylere üzülüp, ufak şeylerle mutlu olabiliyor.
o bayramdan sonra çocukluğum daha geçmeden bazı bayramlar artık bayramlık alacak durumumuz olmasına rağmen istemedim hiç bayramlık. ondan sonra hiç sevemedim bayramlıkları, arefe gecesi giyip poz veremedim kendime. çilekeş anam almışsa bir şeyler bir iki gün öncesinden, değiştirmek gerekir mi diye dener ve bayrama kadar bakmazdım yüzüne kıyafetlerin. o yüzden kendi paramı kazanmaya başladığımda bu yana bile bayramlık alamam ben. bayramdan bir iki hafta önce alışveriş yaparım ihtiyacım varsa ama aldıklarımı mutlaka bayramdan önce bir kere giyerim yada bayramdan sonra çıkarım alışverişe. o burukluk geliyor aklıma bayram alışverişi diye gittiğimde mağazalara.
bayramlık alamayan insan hele de çocuksa bayramda en güzel olan insandır bence.
