Öf bitsin artık. Sıkıldım evde rahatça pijamamı giyemeyip her an misafir gelecek telaşıyla diken üstünde olmaktan. Sırf misafir çekmemek için evden çıkıyorum ya hale bak.
Misafirden nefret ederim, rahatımı bozan misafirden daha çok nefret ederim. Bayramlar kaldırılsın.
Milli bayramlarımızı sevmeme ve sahiplenmeme rağmen dini bayramlardan bir tanesini bile Sevmiyorum. Din,iman,kitap nedir haberi olmayan ve kendi kutsal kitabını bile okumamış tiplerin bu bayramlarda evliya havasına girip ahlak bekçiliği yapmalarından tiksiniyorum.
hiç hoşlanmıyorum bayramlardan. sen sene boyunca görüşme, sırf bayram diye istemeye istemeye sevmediğin insanların evine git. nefret ediyorum bu samimiyetsizlik ve yapmacıklıktan. zaten bayram ziyaretlerinde birçok insanın yüzünden ve halinden belli oluyor orada bulunmak istemediği, zorla geldiği. ortamda direkt bir sentetiklik oluşuyor zaten, hiç hoş değil. boğuluyorum.
her ne kadar sevmemek ve de içinde saçma ve samimiyetsizlikler bulundurulabilse de yine de beden bayram yaklaşınca ve gelince bir heyecan olur ya. ya aile ile vakit geçirme ya da bir tatilin bünyeye iyi gelme sevinci. bilmiyorum ben seviyorum tatlı heyecanları. her ne kadar eskiler gibi olmasa da.
benim için bir anlam ifade etmediği için sevmiyorum. bu toplumun geleneği haline gelmiş bu katliam şenliğinin bayram diye adlandırılıp kutsi bir vazife gibi sunulması doğru bulmuyorum. o oluk oluk akan kanlar benim için bir anlam ifade etmiyor.
bayram diye güzel giyinmiyorum, erken kalkmıyorum, kimseyi ziyarete sırf o gün gitmek zorunda kendimi hissetmiyorum. ekstra bir mutluluk olmuyor bende, yolda yürürken kenarda birikmiş kanları göründe mutlu da olmuyorum. bir hayvanın kafasının koparılışını da erken kalkıp izlemiyorum mesela, akşam sofraya oturup kavurma da yemiyorum. bu bayram denen şey beni kültür altında asimile etmeye yetmiyor çünkü toplum denen bok çukuru da benim için bir anlam ifade etmiyor.
Bayram günü yeni kıyafetler alamayan çocuk, bayramı sevemez. Hatta düşmanı dahi olabilir. Anne veya babası olmayan bir oğul, bayramı eksik hisseder ve bayramı eksiklik olarak görüp bayramı sevemez. Buna benzer örnekler ile bayramı sevemeyenler vardır.
Kendi hayat hikayeleriyle beraber bu hakka sahiptirler.
Bayramı tatil olarak görenler bayrama bayılır olsa gerektirler.
Bayramı ziyaret olarak görenler özlem ile heyecanı birleşen kişilerdir.
Nasıl baktığımız ve gördüğümüze göre bayramımız şekillenir.
Her bayram bayrama bakışım değişir.
Kimi bayram sıkıca bağlanırım her şeye.
Kimi bayram ailem dışında hiç kimseyi görmek istemem.
Ne manası kaldı ki.samimiyetsiz görülmeler,aptal bayram mesajları,kan gölleri,boşuna kilo almalar,bol kaloriler hep bizi bekliyor.artık bütünleştirici bir etkisi olduğunu düşünmüyorum.inancım da oldukça azaldı zaten.bizim anladığımız din ile kendilerini yüksek derecede din ile yöneten insanların inandığı dinin aynı olduğunu düşünmüyorum artık.onların allahınile benim ki farklı bence.onca ölen çocuk varken sen altından mikrofonlarla hz muhammedden bahsediyorsan ben senin dininden değilimdir artık.
Bayramlar şöyle dursun, insanlar sıkıyor zaten beni. Kalabalıktan çocukluğumdan beri nefret ederim. Herkes şeker toplardı sevinci ile, ben iki kapı çalar iki şekerle gelirdim eve, saçma gelirdi.
Böyle sevinç mi olur lan?
Çocukluğumda saçma gelen şey, şu anda saçma gelmekte.
Bu kültürün bir parçası olmadığım için açıkçasi sevmemekten Daha ziyade tepkisizim. Benim için bayram mı artık adı Her neyse Müslümanların toplanıp yaptığı yapmaya çalıştığı ne varsa bir anlam ifade etmiyor. Benim bayramın Tüm dinlerin yok olup tamamen zihinlerden bile kalktığı bir dünyada güneşin ilk defa doğduğu gündür.
