benim bakış açımdan dini bayramların asıl amacı aile bağlarını güçlendirmek *. ama yaşımın ilerlemesine mutakiben ben ve dünya kirlendikçe ana fikrinden çok uzaklaştı bayramlar.
artık bayramlarda sokaklarda renkli renkli şeker satan amcalar yok. onların yerine olips var, ülker var.
artık bayramlık elbise diken terzileri de duyamıyorum, ne oldu onlara? hepsi birden göçtüler mi bu dünyadan? yoksa yeni terzilerimiz sarar, kiğılı, damat gibi markalar mı oldu ne?
ya da eskiden bayram harçlıklarını alınca koşturduğumuz türk sinemaları nerede. kadir inanır nerede? al pacino daha mı yakışıklı? türkan şoray nerede? niye benim bayram harçlığımı salma heyek yiyor? niye ben bu yabancı elin evlatlarının ismini ezbere biliyorum? abd'nin yıllık gelirinin 3'te 1'ini sinema ve müzik endüstrisinin sağladığını göz önünde bulundurursak çocuklarımızın bayram harçlıkları amerikan sinema patronlarının ceplerine gidiyor bayanlar baylar.
