bayramlar güzeldir.tabi ki çocuklar için.yaş geçtikçe anlıyorsun ki her geçen gün bayramlar daha da sıkıcı oluyor.yaşı da geçtim bayramlar eskisi gibi de değil artık.eskiden herkes de bir heyecan olurdu bayram geliyor diye ama şimdi kimseni sikine taktığı yok bayramı.
niye mi böyle diyorum.iki komşu sürekli birbirlerini görüyorlar mahallede.eve girer çıkarken balkonlarda otururken.normal hayatta hiç selam alıp vermeyen iki kişi bayram olunca birbirlerini ziyarete geliyor ve öyle güzel konuşmalar oluyor ki..
* nasılsınız efendim?
- allaha şükür sıhatimiz yerinde.siz nasılsınız?
* sağlığınıza daucıyız.
işte böyle böyle yapmacık basit basit konuşmalar.madem komşusunuz normal hayatta görünce birbirinizi görünce kaçarsınız bayramda can ciğer kuzu sarması..kusura bakmayın ama böle bayramı s.kerler.
yapmacıklık yönünün tartışılacağı durum. hayır yani insanlar geliyor evinize, tamam can ciğer kuzu sarması olmanıza da gerek yok, daha önce selamlaşmamış da olabilirsiniz ama ne bileyim bayramda ziyaret ediyor işte daha ne olsun. güzel bir şey yani.
zaman zaman rastlanan samimiyetsizliktir. normalde hiç görüşmeyen insanların bayram günü eve geldiklerinde kanka modunda olmaları, sonra bir daha hiç görüşmemeleri saçmadır.
önemli olan sorulan soru veya verilen cevap değildir.bu sorunun 50 kere tekrarlanması insanı deli eder.bir kişi çıkar ilk başta, açılışı yapan o olur.sıradan başlar "nasılsınız?","nasılsınız?","nasılsınız?","nasılsınız?".... tamam bu adam herkese sordu.şimdi sıra yanındakine geçer, yine bir nasılsınız'lar trafiği....böyle devam eder bu sıra bitene kadar.aynı insana ortalama 4-5 kere "nasılsınız?" diye sorulur ve "iyiyiz,siz nasılsınız?" cevabı alınır.arkadaşım kadın,erkek,çocuk farketmez.bir insan iyiyse niye soruyorsunuz daha o insana "nasılsınız?" diye?sonunda kafayı yedirip "iyi değilim mnskym!bu ne lan hepiniz manyak mısınız?" demesini mi bekliyorsunuz?hak etmediniz mi şimdi bu cümleyi?
