şu anda her evin masasının üstünde , kasenin içinde bulunan şekerlerdir. Tuvelete veyahut salondan geçme durumunda her geçildiğinde sıkıntıdan yenilen kaderine terkedilen şekerler.
ulan odadayım , arada bir tuvalete ve mutfağa gitmem için salondan geçmem icap ediyo , bi an dönüp bakıyorum bu zavallılara. Oysa bayram arefesinde ne de rehavet görüyorlardı , en iyisi ( genelde ülker ece var içinde fındık şeysi ondan ) alındığında annenin hışımına bile uğrardık. Evin bi nevi bayramda heyecan kaynağıydı. Şimdi ise yüzüne bile bakılmıyo , tek gecelik ilişkiler gibi gidip gelindiğinde sadece sıkıntıdan yeniliyo , şekerin kabuğunu içine atmalara falan. Yeni bi ilişkiye başlamakta bayram arefesi ve bayram süreci gibidir işte , sonradan kabuğu kasenin içine atar eskiden bizim için ifade ettiği şeyleri unutur tuvaletimize gider işer sıçarız. Çok mu anlam yükledim acaba , bilemedim.
çoğu zaman yüz güldüren şekerlerdir.* bazen can sıkıntısına bazen bir şey yemek istiyorum ama aç değilim durumuna iyi gelir. bazı zamanlar ciddi ciddi moralimi yükseltiyorlar aa şu bayramdan kalma şekerler vardı ağzıma atıyımda neşeleniyim diyorum.
Evimizde bulunan susamlı şekerlerdir. Hiç bir zaman yenmediği halde niye alınır o şekerler. Çünkü dolabın bir köşesinde kalıp gece tatlı krizim geldiğinde şeker paketini görüp sevinip fakat içini açıp baktığımda hüsran içinde olmama neden olacak durumdan dolayı alınır. Allah cezasını versindir.
çoğu zaman kimse tarafından sevilmeyen şekerlerdir. O yüzden bayram sonrasına kalmışlardır. Kasenin içinde miadını doldurana kadar öyle masa üstünde durur.
